[Krystyna]

   
https://norsemythologist.com/wp-content/...nhagen.jpg
Fontanna Gefion (1908) autorstwa Andersa Bundgaarda

Gefjun
Alternatywnie pisane Gefion lub Gefjun 
W mitologii nordyckiej Gefjon to Bogini kojarzona z orką, duńską wyspą Zelandia, legendarny szwedzki król Gylfi, legendarny Duński król Skjöldr, przedwiedza, jej woły dzieci i dziewictwo
Gefjon jest poświadczony w Eddzie Poetyckiej , opracowanej w XIII wieku na podstawie wcześniejszych tradycyjnych źródeł; 
Proza Edda i Heimskringla , napisana w XIII wieku przez Snorriego Sturlusona ; w dziełach skaldów ; i pojawia się jako glosa dla różnych bogiń grecko-rzymskich w niektórych staronordyckich tłumaczeniach dzieł łacińskich .

Zarówno Prose Edda, jak i Heimskringla donoszą, że Gefjon zaorała tereny dzisiejszego jeziora Mälaren w Szwecji , tworząc z tej ziemi wyspę Zelandię w Danii. 
Ponadto Prose Edda opisuje, że Gefjon nie tylko sama jest dziewicą, ale że wszyscy, którzy umierają jako dziewica, stają się jej sługami. Heimskringla odnotowuje, że Gefjon poślubiła legendarnego duńskiego króla Skjöldra i że oboje mieszkali w Lejre w Danii.

Uczeni zaproponowali teorie dotyczące etymologii imienia bogini, powiązań z praktykami płodności i orki, implikacji wzmianek o niej jako dziewicy, pięciu potencjalnych wzmianek o Bogini w staroangielskim poemacie Beowulf oraz potencjalne powiązania między Gefjonem a Matką Grendela i / lub boginiami Freyją i Frigg .

Nowoczesny wpływ
Gefjon pojawia się w widocznym miejscu jako alegoryczna matka Norwegii, Szwecji i Danii w czterdziestostronicowym szwedzkim poemacie romantycznym Gefion, poemat w czterech pieśniach Eleonory Charlotta d'Albedyhll (1770–1835). 
Fontanna przedstawiająca Gefjun prowadzącą swoich synów wołów do ciągnięcia pługa ( Fontanna Gefion , 1908) autorstwa Andersa Bundgaarda stoi w Kopenhadze w Danii, na wyspie Zelandia , zgodnie z mitem. 
Rodzina Gefion , rodzina asteroid, i asteroida 1272 Gefion (odkryta w 1931 przez Karla Wilhelma Reinmutha) wywodzą swoje nazwy od nazwy Bogini.
Najwyższa góra na Ziemi Królowej Luizy ( duński : Dronning Louise Land ), północno-wschodnia Grenlandia , została nazwana na cześć Gefjon przez duńską wyprawę do Ziemi Królowej Luizy w latach 1912–13 prowadzoną przez JP Kocha .
https://en.wikipedia.org/wiki/Gefjon
https://contra.com/p/kLm22AUR-gefion-the...griculture

[Krystyna]

   
Gefjun, zwana także Gefion, Gefn lub Gefjon, jest boginią rolnictwa Asów w Mitologii Nordyckiej i jest również określana jako Bogini Ziemi.
W przeciwieństwie do innych religii pogańskich, Mitologia Nordycka nie przypisywała konkretnym Bogom i Boginiom ścisłych ról. 
Podczas gdy Gefjun była Boginią nad Ziemią, podobnie było z Freyą, Frigg , Nerthus , Fjorgyn, Jordem i Sif .
Co więc jest takiego w Bogini Gefjun, że odróżnia ją od innych nordyckich Bogów i Bogiń?
Gefjun jest nazywana Boginią Rolnictwa, ale jest bliżej związana z orką. 
Jak szczegółowo opisuje Snorri Sturluson w Prose Edda (w Gylfaginning), Gefjun i jej czterech synów wołów są odpowiedzialni za orkę na obszarze znanym obecnie jako jezioro Mälaren i duńska wyspa Zelandia.
Przyjrzyjmy się bliżej, kim jest Gefjun i stale rosnącym kontrowersjom, jakie ją otaczają wśród nordyckich uczonych.

Gefjun: Bogini O Wielu Imionach
Gefjun występuje pod wieloma imionami, a etymologia jej imienia jest gorącym tematem wśród współczesnych germańskich uczonych. Nazywa się ją Gefjun, Gefion, Gefn lub Gefjon.
Współczesna interpretacja przyrostka „Gef” oznacza „dawcę dobrobytu lub dawcę”. 
Ta interpretacja ma sens, ponieważ Gefjun jest Boginią rolnictwa. 
Jednak przyrostek Gef to także inna nazwa używana do opisania Freyji .
Niektórzy uczeni sugerują, że kiedy w Eddzie poetyckiej wspomina się o Gefjun , często mylono ją z boginią Freją. 
W Lokasennie Loki oskarża Gefjuna o handel cennymi klejnotami w zamian za seks, o co Freyja jest oskarżana w XIV-wiecznym wierszu Sörla þáttr.
Albo współczesne tłumaczenia mylą Gefjun z Freyją w Lokasennie , albo obie popełnily podejrzanie podobne zbrodnie.

Jaka Jest Historia Gefjun
Sławę Gefjun zawdzięczała historii jej spotkania z królem Gylfim. 
Opowieść tę można znaleźć w Prozie Edda i Heimskringla Snorriego Sturlusona . 
Klasyczna opowieść rozpoczęła się, gdy Odyn wysłał Gefjun na poszukiwanie nowych krain.
Kiedy przybyła na terytorium szwedzkiego króla Gylfiego, dał jej ziemię do orania. 
Nie mogąc tego zrobić sama, szybko zatrzymała się w Jotunheimie, aby urodzić czterech synów, których przemieniła w woły. (Matka roku?)

Za pomocą swoich synów wołów i pługa przeniosła ziemię do oceanu i zamieniła ją w nowoczesną Zelandię w Danii. 
Dziura, którą pozostawiła w ziemi, to obecnie jezioro Mälaren (w Szwecji). 
Po imponującym zadaniu Gefjun poślubił syna Odyna (Skjöld) i oboje zamieszkali w Lejre.

Saga jest tak popularna w Europie Północnej, że do dziś się o niej wspomina. 
Fontanna Gefion w Kopenhadze w Danii jest imponującą atrakcją turystyczną. 
Fontanna przedstawia scenę Gefjun, jej wołów i pługa tworzących wyspę Zelandię. 
Został zbudowany w 1908 roku przez duńskiego artystę Andersa Bundgaarda.
https://norsemythologist.com/gefjun/

[Krystyna]

   
https://norse-mythology.org/wp-content/u...Gefjun.jpg
Gefjun orająca swoimi czterema wołami – obraz na suficie pałacu Frederiksborg w Danii
Gefjun
starożytna Nordycka Bogini Rolnictwa, Płodności, Obfitości i Dobrobytu. 
Jej imię pochodzi od staronordyckiego czasownika gefa oznaczającego „dawać”, a jej imię można przetłumaczyć jako „dawca” lub „hojny”.

Większość naszych informacji o Gefjun została przefiltrowana przez umysł i pióro trzynastowiecznego islandzkiego historyka Snorriego Sturlusona . 
Choć opowieści Snorriego o Mitologii Nordyckiej nie można przyjmować bezkrytycznie, jego opisy Gefjun z pewnością zawierają wiele autentyczności.

Jak opowiada Snorri, Gefjun podróżowała po Szwecji w przebraniu bezdomnej kobiety. 
Kiedy pojawiła się przed hojnym królem Gylfim, dał jej tyle ziemi, ile cztery woły mogły zaorać w ciągu jednego dnia. 
Gejfun przywołała swoich czterech synów, których urodziła z bezimiennego olbrzyma, i zamieniła ich w woły do orania ziemi. 
Nie tylko orali ziemię; wywlekli go także ze Szwecji, gdzie powstała depresja zamieniła się w jezioro Mälaren, i na zewnątrz do oceanu, gdzie stała się duńską wyspą Zelandia, na której dziś leży Kopenhaga.

Podobną, choć krótszą i bardziej niejednoznaczną wersję tej samej historii można znaleźć w wierszu Ragnarsdrápa z IX wieku autorstwa Bragiego Boddasona.
Wiersz ten prawdopodobnie stanowił w dużej mierze podstawę wersji Snorriego.

Skojarzenia między Boginią Ziemi Dobrobytu a orką były powszechne w całej przedchrześcijańskiej religii Nordów i innych ludów germańskich. 
Imię bogini Fjorgyn, które w epoce Wikingów zaczęto używać jako synonimu „ziemi”, prawdopodobnie pochodzi od praindoeuropejskiego słowa oznaczającego „bruzdę”.
https://norse-mythology.org/fjorgynn-fjorgyn/

Innym przykładem tej tendencji jest staroangielska modlitwa do niepoświadczonej bogini o imieniu „Erce”, odmawiana podczas pierwszej orki pól na wiosnę. 
Chociaż odnotowano je po przejściu na chrześcijaństwo, z pewnością powstało w okresie przedchrześcijańskim. 
Chrześcijański Bóg zostaje w nim porównany do klasycznej pogańskiej roli indoeuropejskiej: Boga Nieba, który zapładnia Boginię Ziemi w hieros gamos („boskie małżeństwo”). HR Ellis Davidson tłumaczy urok w następujący sposób:
Erce, Erce, Erce, Matko Ziemio,

niech Wszechmogący, Wieczny Pan
obdarzy Cię polami do wzrostu i rozkwitu,
polami urodzajnymi i zdrowymi,
lśniącymi żniwami prosa,
obfitymi żniwami jęczmienia…
Witaj, Matko Ludzi!
Przyjdź teraz w objęcia Boga,
wypełnione dobrem na użytek ludzi. 

Erce, Erce, Erce, Matko Ziemio,
niech Wszechmogący, Wieczny Pan
obdarzy Cię polami do wzrostu i rozkwitu,
polami urodzajnymi i zdrowymi,
lśniącymi żniwami prosa,
obfitymi żniwami jęczmienia…
Witaj, Matko Ludzi!
Przyjdź teraz w objęcia Boga,
wypełnione dobrem na użytek ludzi. 

Skojarzenie z wyspą Zelandią sugeruje również powiązanie między Gefjun a Nerthus , inną Boginią Matką Ziemią, której kult również miał skupiać się w Zelandii. 

Istnieje kilka innych odniesień do Gefjun w literaturze staronordyckiej. 
W eddyckim wierszu Lokasenna Loki oskarża Gefjuna o zamianę seksu na cenne klejnoty, co podobno zrobiła także bogini Freya . 
Ponieważ Freya była także Boginią Ziemi „pokoju i obfitości”, fragment ten podnosi pytanie, w jakim stopniu Freya i Gefjun mogą być od siebie odróżnieni. 
Rzeczywiście, jednym z innych imion Freyi jest Gefn , które również pochodzi od czasownika gefa i oznacza także coś w rodzaju „dawcy” lub „hojny”. 

W każdym razie pozorna rozwiązłość Gefjun sprawia, że Snorri wygląda dość śmiesznie, gdy twierdzi, że Gefjun jest dziewicą i że dziewczyny, które umierają jako dziewice, idą do jej towarzystwa po śmierci.

Podsumowując, Gefjun trudno odróżnić od innych germańskich Bogiń typu „Bogini Matki Ziemi”, do których zaliczają się Freya, Frigg , Nerthus, Fjorgyn, Jord , Sif i inne. 
Nie oznacza to, że koniecznie uważano je za dokładnie tę samą Boginię, ale raczej, że są one multiplikacjami i niewielkimi odmianami tego samego typu Bogini.

Dlaczego zatem ludy nordyckie i inne ludy germańskie nie miały tylko jednej Bogini tego typu? 
Według współczesnych gustów usprawniłoby to pracę, eliminując redundancję. 
Jednak jedną z charakterystycznych cech starożytnej religii germańskiej był brak systematyzacji i racjonalizacji oraz płynność, jaka istniała między różnymi Boskimi postaciami. 
Można powiedzieć, że „Bogini Matka Ziemia” płodności była boskim modelem pogrzebanym gdzieś głęboko w germańskiej psychice (niezależnie od tego, w jakim stopniu można to przypisać „naturze” czy „wychowaniu”).
https://norse-mythology.org/gefjun/

[Krystyna]

   
Gefjun to kluczowa postać w mitologii nordyckiej , znana ze swoich powiązań z płodnością, rolnictwem i dobrobytem.
Jej najsłynniejszy mit dotyczy sprytnego zdobycia ziemi od szwedzkiego króla Gylfiego, co pokazało jej siłę i pomysłowość.
Ta saga nie tylko podkreśla jej zdolności, ale także odzwierciedla nordyckie rozumienie wzajemnych powiązań świata naturalnego i boskiego.
https://skjalden.com/gefion/

[Krystyna]

   
W Boskim panteonie nordyckim Gefjun wyróżnia się jako symbol przewidywania i dobrobytu.
Jest Boginią, która według mitu zaorała wyspę Zelandię ze Szwecji.
Opowieść o Gefjun jest hołdem dla cnót ciężkiej pracy i pomysłowości, przekształcenia kawałka ziemi w zamożną wyspę dzięki sile jej woli i połączeniu z wołami, które orały ziemię, które w rzeczywistości były jej synami przemienionymi w potężnych bestie.

Historia Gefjun przypomina nam o intymnej relacji między Nordyckimi Bogami a ziemią, a jej dziedzictwo można dostrzec na żyznych polach, które były tak istotne dla rolniczego życia Vikingów.
Jej związek z glebą i rolnictwem jest celebrowany w rytuałach oddających cześć ziemi i jej obfitości.
https://www.vikingheritage.net/blogs/vik...es#ancre-4