[Krystyna]

   
https://www.jubiler.pl/wp-content/upload...9x1024.jpg
Lapis Lazuli – charakterystyka
Glinokrzemian sodu i potasu
Lapis Lazuli jest minerałem nieprzezroczystym i dlatego szlifuje się z niego również kaboszony; służy też do wyrobu pieczęci, paciorków i małych rzeźb oraz mozaik. 
Powstaje z niego również piękna biżuteria.
Lapis Lazuli, zwany jest również Lazurytem. 
Kamień ten ma barwę od zielonkawoniebieskiej do ciemno-purpurowo-niebieskiej. 
Najwyżej cenione są kamienie ciemne, intensywnie niebieskie. 
Dawniej rozcierano je na proszek, który służył jako naturalny barwnik – ultramaryna, który od 1828 r. wytwarzany jest syntetycznie. 
Nazwa pochodzi od perskiego słowa lazhward, czyli niebieski.
Pod wpływem bliskiego ultrafioletu mogą się pojawiać pomarańczowe plamy lub smugi. 
Na kamieniach z Chile są one wyraźniejsze niż na okazach z Afganistanu.
Bliski ultrafiolet wywołuje też białawe świecenie, a daleki ultrafiolet i promienie Roentgena — świecenie w postaci pomarańczowych plamek lub smug.
Występowanie
Afganistan jest najbardziej znanym miejscem występowania Lapis Lazuli. 
Kamień ten wydobywany jest tu już od ponad 6000 lat. 
Jego kopalnie opisał Marco Polo w 1271 r. Lapis Lazuli występuje tam wysoko w górach, w czarnych i białych wapieniach. 
Duże jasnoniebieskie otoczaki Lapis Lazuli znajdowane są w korytach rzek wpadających do południowego Bajkału w Rosji. 
Jasno zabarwiony Lapis Lazuli wydobywany jest w Andach w Chile, z kolei bardzo ciemny występuje w Górach Skalistych w Kolorado w skałach przeobrażonych kontaktowo; kamień ten wprawdzie zawiera Piryt (połyskujące wrostki Pirytu zwykle podnoszą atrakcyjność kamienia), lecz jego jakość jest niska.
Lapis Lazuli występuje ponadto w Kalifornii, Birmie, Angoli, Pakistanie i Kanadzie. 
Kanadyjski Lapis Lazuli jest szaroniebieski z jaskrawoniebieskimi plamami i również zawiera Piryt, lecz ma niewielkie zastosowanie jako kamień szlachetny, gdyż jest porowaty i trudno go polerować.
Obróbka i naśladownictwo
Jako imitacja Lapis Lazuli stosowany bywa niebiesko barwiony jaspis (tzw. lapis szwajcarski), który można rozpoznać po braku wrostków Pirytu. 
Inną imitacją jest szkło z inkluzjami Miedzi. 
W Niemczech naśladowano Lapis Lazuli używając syntetycznego spinelu zabarwionego na niebiesko przez Kobalt. 
Okruchy Lapis Lazuli z wrostkami Pirytu niekiedy spaja się plastykiem i barwi, lecz kamienie takie łatwo rozpoznać, gdyż odbarwia je lakier do paznokci. 
Imitacje Lapis Lazuli nie świecą pod wpływem promieniowania ultrafioletowego. 
Ponieważ Lapis Lazuli składa się z różnych minerałów, wytworzenie odpowiedniego kamienia syntetycznego było zadaniem bardzo trudnym.
Syntetyczny Lapis Lazuli wyprodukowany w połowie lat 1970 przez P. Gilsona ma podobną do kamienia naturalnego barwę, lecz jest bardziej porowaty i ma mniejszą gęstość, a wrostki Pirytu są w nim zbyt regularnie ułożone.
https://www.jubiler.pl/lapis-lazuli-charakterystyka/