[Krystyna]

   
   
   
   
   
       
Juniperus Excelsa
Występowanie: 
Rośnie w południowo-wschodniej Europie i przyległej części Azji. 
Rośnie najdalej na zachód na Bałkanach, w Albanii, Macedonii, południowej Bułgarii i północnej Grecji, a także izolowanie na Krymie i Cyprze. 
W Azji zasięg występowania tego gatunku rozciąga się od Turcji, Syrii i Libanu, przez Kaukaz po Zakaukazie.

Ekologia: 
Rośnie w otwartych lasach i zaroślach na skalistych zboczach gór, często na wapieniu, szczególnie na obszarach, gdzie roczne opady przekraczają 500 mm, ale toleruje letnie upały i suszę. 
W niektórych pasmach górskich (np. w Turcji) stanowi górną granicę lasu. 
Unika śródziemnomorskiej makii. 
Obiekty te położone są na wysokościach od (100–)500 do 2300(-3800) m.

Opis: 
Najczęściej jest to drzewo, rzadziej rozłożysty krzew, dorastający do wysokości 25–30 m; 
Korona dobrze rozwiniętych okazów jest zazwyczaj szerokostożkowata, gałęzie starszych okazów są często zwisające, a w pobliżu górnej granicy lasu drzewo ma tendencję do dość nieregularnego, krzaczastego wzrostu; 
Młoda kora jest gładka, później staje się papierowa, czerwonobrązowa, a u starych drzew ma podłużne bruzdy. 
Młode liście są zebrane w trzyczęściowe okółki, igłowate, długości 0,8–1 cm, dojrzałe są łuskowate, przylegające, baldaszkowate, ale często z wyraźnym czubkiem, lancetowate do lancetowatych, długości 0,6–1,1(–3,5) mm i szerokości 0,4–0,8 mm, aparaty szparkowe są zwykle w 2 niewyraźnych rzędach. 
Szyszki męskie są pojedyncze, najczęściej na końcach gałązek, mają 3–4 mm długości, są zielonkawe, złożone z 8–10 łusek. 
Szyszki żeńskie są samotne, w kształcie doliny, siedzące, mają około 1 cm średnicy po osiągnięciu dojrzałości, ciemnobrązowofioletowe do prawie czarnych, często oszronione, zbudowane z 4(–6) łusek. 
W strąku znajduje się (2–)3–6(–8) nasion, są odwrotnie jajowate, kanciaste, długości 4–6 mm, żółtobrązowe.

Zagrożenie i ochrona: 
Jest to gatunek chroniony w Serbii i Rosji .

Uwaga: 
Do niedawna w obrębie gatunku rozróżniano dwa podgatunki: 
Najnowsza literatura uznaje te taksony na poziomie gatunku i klasyfikuje typ wschodni jako Juniperus Polycarpos . 
Na Zakaukaziu obydwa taksony krzyżują się.
https://botany.cz/cs/juniperus-excelsa/