Jodła
#21

       
       
       
Abies Lasiocarpa var. Arizonica
Występowanie: 
Zachodnie USA, góry Kolorado, Nowy Meksyk, Arizona. 
Zakres wysokości od 2400 m n.p.m. (Góry Skaliste, Kolorado) do 3050 m n.p.m. (szczyt Kendrick, Arizona). 
Po raz pierwszy odmiana ta została zasadzona w Europie w 1903 roku w Wielkiej Brytanii.

Ekologia: 
Drzewo górskie rosnące w rejonach o chłodniejszym i wilgotniejszym klimacie. 
Charakterystyczną cechą tego regionu jest długa zima z dużą pokrywą śnieżną i chłodniejsze lato, które w pierwszej połowie roku jest stosunkowo suche. 
Najwięcej opadów przypada na późne lato i wczesną jesień (roczne opady wynoszą 635–889 mm, średnia roczna temperatura 1,7 °C). 
W swoim pierwotnym środowisku rośnie głównie na uboższych glebach kamienistych i żwirowych, bielicach i różnych podłożach (głównie granitowych). 
W młodości dobrze znosi zacienienie, ale jest wrażliwa na wysokie temperatury. 
Drzewa towarzyszące to głównie Picea Engelmannii , Pinus Aristata , Juniperus sp., Mahonia Repens .

Opis: 
Małe lub średniej wielkości drzewo osiągające wysokość około 16(–34) m i średnicę pnia około 30(–50) cm. 
Korona stożkowata, regularnie rozgałęziona. 
Kora bez pęcherzyków żywicznych, stosunkowo gruba, elastyczna, drobnoziarnista, korkowata, kremowobiała lub szarawa z nieregularnymi, falistymi rowkami, łuszcząca się większymi płatami. 
Młode pędy są żółtozielone lub żółtobrązowe, owłosione, z drobnymi rowkami wokół poduszek liściowych. 
Starsze i owocujące gałęzie są lekko korkowate, z wyraźniejszymi poduszkowatymi rowkami. 
Pąki małe, okrągłojajowate, pokryte jasnopomarańczowobrązowymi łuskami, mocno żywiczne. 
Igły niebieskozielone do niebieskozielono-białawych, długości 2–3 cm, szerokości ok. 2 mm, ząbkowane na końcach lub całe, z jasnymi paskami na spodzie, gęsto ułożone, skierowane do przodu i przylegające do gałązki.
Szyszki męskie są fioletowe, szyszki żeńskie fioletowo-czerwone. 
Szyszki siedzące, jajowato-podłużne lub cylindryczne, 7–8 cm długości, ok. 4 cm szerokości, tępo ścięte lub zaokrąglone na wierzchołku, niedojrzałe niebiesko-fioletowe do fioletowych, dojrzałe ciemnobrązowo-fioletowe. 
Łuski nasienne wachlarzowate lub klinowate, długości 1–2,5 cm i szerokości 1,5–3 cm. 
Łuski podporowe osiągają około połowę długości łuski nasiennej i nie wystają poza szyszkę. 
Nasiona jasnobrązowe, podłużnie jajowate, długości około 8 mm, z fioletowym skrzydełkiem o wymiarach 18 × 10 mm. 
Szyszki dojrzewają od września do października. 
Drzewa zaczynają owocować w wieku 50 lat i żyją około 300–400 lat.

Niejasności: 
Jodła ta jest uważana za odmianę gatunku Abies Lasiocarpa . 
Można ją rozpoznać po intensywniej niebieskawych igłach, mniejszych szyszkach, a przede wszystkim po jasnej, wyraźnie korkowatej korze (stąd angielska nazwa jodła korkowa).

Zastosowanie: 
Drzewo to jest wykorzystywane głównie jako atrakcyjne drzewo ozdobne, cenione za regularny pokrój, kolor igieł i piękną, jasną, korkową korę. 
W naszych warunkach radzi sobie dobrze, ale owocuje dopiero w późniejszym wieku.
https://botany.cz/cs/abies-arizonica/

[Obrazek: attachment.php?aid=79236]
Odpowiedz


Wiadomości w tym wątku



Użytkownicy przeglądający ten wątek: 1 gości