Amber Simetite from Sicily
https://rockchasing.com/wp-content/uploa...-amber.jpg
Bursztyn Sycylijski ma ciemniejszą barwę, od głębokiej czerwieni do prawie czarnej.
Ten bogaty, tajemniczy odcień nadaje mu szczególny urok, który przyciąga wzrok.
Jest również znany ze swojej rzadkości, co zwiększa jego wartość.
Nie jest tak powszechnie spotykany jak Bursztyn Bałtycki czy Dominikański, co czyni go cennym okazem dla kolekcjonerów i entuzjastów.
Inną charakterystyczną cechą tego rodzaju Bursztynu jest jego faktura i dotyk.
Jest twardszy i gęstszy niż inne rodzaje Bursztynu.
Często spotyka się go także w połączeniu ze skamieniałymi szczątkami roślin i owadów, podobnie jak inne Bursztyny.
Jednakże rodzaje inkluzji w bursztynie Sycylijskim mogą być różne, co odzwierciedla unikalną florę i faunę Morza Śródziemnego.
Gdzie można znaleźć Bursztyn Sycylijski
Bursztyn Sycylijski występuje głównie na Sycylii, wyspie na Morzu Śródziemnym
Bogata historia i różnorodne krajobrazy stworzyły doskonałe warunki dla starożytnych drzew do produkcji żywicy, która ostatecznie stała się Bursztynem.
https://rockchasing.com/types-of-amber/
Amber from Sicily-Simetite
Złoża Bursztynu na Sycylii zlokalizowane są na północy u podnóża gór Castrogiovanni i Caltanisetta.
W wyniku ulewnych deszczy wiele pokładów Bursztynu zostało wypłukanych do rzeki Simeto, aż do jej ujścia do Katanii.
Eksperci twierdzą, że pniami Simetytu były najprawdopodobniej drzewa liściaste.
W latach 1786–1788 Johann Wolfgang von Goethe odbył pełną przygód i fascynującą podróż po Włoszech.
Z jego pamiętników wynika, że szczególnie upodobał sobie Sycylię.
Dlatego do swojego przyjaciela Philippa Seidela napisał tak: „Podróż na Sycylię szczęśliwie zakończyła się i pozostanie niezniszczalnym skarbem na całe moje życie” (w: Helmut Dahmer, s. 213).
3 maja 1787 roku Goethe spotyka się z najbogatszym obywatel miasta Katanii, Vincenzo Principe di Biscari.
Matka księcia, księżna Poggo Reale, osobiście pokazała Goethemu znajdującą się w domu kolekcję Bursztynów.
Goethe relacjonował: „Ona sama otworzyła dla nas przeszkloną gablotę, w której przechowywano dzieła z Bursztynu.
Sycylijczyk różni się od Nordyckiego tym, że wznosi się od przejrzystej i nieprzezroczystej barwy wosku i miodu, poprzez wszystkie odcienie nasyconej żółci, aż do najpiękniejsza hiacyntowa czerwień (patrz zdjęcie).
Wycinano z niego urny, puchary i inne rzeczy, co wymagało czasami dużych, godnych podziwu kawałków materiału” (w: Helmut Dahmer, s. 146)
Kiedy pytaliśmy o dużą kolekcję Bursztynu w Pałacu Biscari w Katanii, powiedziano nam, że zaginęła ona od czasu zamieszek Garibaldianów.
https://www.bernsteinmuseum.ch/en/amber-from-sicily