[Krystyna]

   
Achillea Coarctata
Występowanie:
Pochodzi z południowo-wschodniej i wschodniej Europy po Turcję, zgodnie z informacjami o rozmieszczeniu dostarczonymi przez portal Plants of the World Online (Royal Botanic Gardens, Kew).
Siedlisko:  suche murawy, tereny skaliste, zarośla, skraje i polany lasów.
Okres kwitnienia:  Wiosna-lato: Maj, Czerwiec, Lipiec
https://osogovonature.com/2022/01/12/ach...tata-poir/

[Krystyna]

   
Achillea Collina
Rozszerzenie:
Obszar rozciąga się od środkowych Niemiec po Ukrainę, rozciągając się również na Bałkany.
Występowanie w północnych Włoszech jest niepewne.
W Czechach występuje obficie, zwłaszcza na suchych i ciepłych obszarach środkowych i północnych Czech oraz na południowych i środkowych Morawach.
Na Słowacji rośnie na nizinach i wzgórzach części południowej, środkowej i wschodniej.
Ekologia:
Typowymi siedliskami są suche, trawiaste zbocza, ale także obrzeża, brzegi lasów, którym prawdopodobnie towarzyszą siedliska ruderalne.
Bylina, często kępkowa, z płożącym się kłączem, dorastająca do (10–)25–90 cm wysokości; łodyga i liście są zwykle wełnisto owłosione, czasem owłosione; łodyga jest prawie okrągła, prosta lub rozgałęziona w górnej części.
https://botany.cz/cs/achillea-collina/
https://dryades.units.it/ampezzosauris/i...0&num=3053
https://en.wikipedia.org/wiki/Achillea_collina

[Krystyna]

   
Achillea Cretica
Występowanie:
Gatunek wschodnio śródziemnomorski, występuje w greckim regionie Morza Egejskiego, rozciąga się na południowo-zachodnią Turcję i Cypr.
Ekologia:
Rośnie na siedliskach skalistych, najczęściej występuje w pobliżu wybrzeża morskiego, ale może wznieść się na wysokość ok. 550(–900) m.
Kwitnie od kwietnia do czerwca.
Opis:
Niski krzew o wznoszących się gałęziach, 7–30(–60) cm długości, rozgałęziony, biały filc. Liście są naprzemienne, siedzące, długości 10–25 mm i szerokości 2–4 mm, pierzaste, z licznymi małymi segmentami.
Stosunkowo bogaty kwiatostan pierzasty składa się z 5–50 szypułek, szypułka ma długość 10–15(–25) mm; ewolucja osiąga średnicę 4,5–6 mm, przylistki jajowate, długości 2–3 mm, owłosione; języczki kwiatów w kształcie języka są jajowate, długości 4–5 mm, białe.
Owocem jest żołądź.
https://botany.cz/cs/achillea-cretica/
https://www.biolib.cz/en/taxon/id452025/
http://floredecrete.blogspot.com/2016/11...crete.html

[Krystyna]

   
Achillea Crithmifolia
Występowanie:
Pochodzi z południowo-wschodniej Europy, środek ciężkości występowania znajduje się na Bałkanach, rozciąga się także na Rumunię, Węgry i południową Słowację.
Występowanie wtórne wykryto w wielu innych krajach europejskich.
W Czechach stwierdzono go w kilku miejscach w środkowych i południowych Czechach - w niektórych miejscowościach pojawił się tylko czasowo, ale nadal występuje w Povltava Środkowej.
Ekologia:
Naturalnym siedliskiem są słynne suche trawniki stepowe i tarasy skalne.
Zwykle jest mieszany ze zbożem.

Energiczna bylina zielna, wieloletnia i zimozielona, okrywowa i szybko rosnąca, pochodzi z Europy Wschodniej: w szczytowym okresie rozwoju nie osiąga więcej niż 20 cm wysokości, podczas gdy jej szerokość na powierzchni jest znacznie większa.
Wyposażona w duży i dobrze rozwinięty system korzeniowy, który poruszając się pod ziemią pozwala jej wyrosnąć z ziemi nawet w pewnej odległości od pierwotnej rośliny.
Wygląda jak gruba kępa delikatnych liści, drobno grawerowanych i lekko owłosionych, szaro-zielonych i delikatnie aromatycznych.
Od późnej wiosny do początku lata na tym bogatym srebrnym dywanie rosną liczne płaskie kwiatostany; są one wsparte na smukłych łodygach, składających się z drobnych białych 5-płatkowych kwiatów, bardzo cenionych przez pszczoły, motyle i ogólnie owady.
https://www.vivaicapitanio.it/en/catalog...folia.html
https://botany.cz/cs/achillea-crithmifolia/
http://www.giardinovivaiolavalletta.it/2...steraceae/

[Krystyna]

   
Achillea Distans
Prawdopodobnie gatunek alpejsko-karpacko-bałkański, występujący od Francji po Austrię i Słowenię, w Karpatach od Słowacji po Rumunię i na Bałkanach od Chorwacji po Bułgarię i Grecję.
Na tym obszarze wyróżnia się kilka bardzo podobnych podgatunków.
W Czechach nie występuje, ale na Słowacji występuje głównie w środkowych obszarach Karpat, od Strážovské vrchy do Bukovské vrchy.
Ekologia:
Rośnie w jasnych lasach, na obrzeżach lasów kamienistych iw zaroślach, także na łąkach na żyznych siedliskach.
Wieloletnia bylina z płożącym się kłączem, dorastająca do wysokości 30–60(–80) cm; łodyga i liście są zwykle tylko słabo owłosione lub nagie; łodyga jest zwykle już rozgałęziona w dolnej części.
https://botany.cz/cs/achillea-distans/
https://osogovonature.com/2021/08/11/ach...p-distans/
https://dryades.units.it/ampezzosauris/i...3&num=4429
https://dryades.units.it/floritaly/index...ll&id=5643
https://dryades.units.it/floritaly/index...l&id=10317
https://dryades.units.it/floritaly/index...ll&id=5640

[Krystyna]

       
Achillea Erba-Rotta subsp. Erba-Rotta
Achillea Erba-Rotta subsp. Moschata
Achillea Erba-Rotta
Występowanie:
Prawdopodobnie gatunek alpejsko-apeniński, na tym obszarze wyróżnia się trzy podgatunki.
Wcześniej w obrębie tego gatunku wyróżniano do sześciu podgatunków na podstawie pokroju i kształtu liści, dwa z nich odnotowano z Alp i Apeninów, jeden tylko z Alp, dwa wyłącznie z Apeninów, jeden takson nawet z góry Grecji (pojęcie to można znaleźć w pracy Flora Europaea ).
Według nowszej koncepcji podgatunek nominatywny (na naszych zdjęciach) występuje tylko w południowej części Alp Zachodnich na granicy włosko-francuskiej, drugi podgatunek Achillea Erba. subsp. Moschata rośnie w pasie od Alp Sabaudzkich do Niskich Taurów, trzeci podgatunek Achillea Erba subsp. Rupestris to Apeniny.
Ekologia:
Rośnie na skalistych i kamienistych zboczach gór, na nieuprawianych murawach alpejskich, także w utrwalonych piargach, wznoszących się do wysokości około 3000 m.
Wieloletnia roślina zielna o poduszkowatym pokroju, z wznoszącą się do prostej łodygą, tylko słabo owłosiona lub naga, o długości 5–20 cm.

Podgatunki
zaakceptowany przez The Plant List
Achillea Erba-Rotta subsp. Erba-Rotta
Achillea Erba-Rotta subsp. Moschata (Wulfen) Vacc.
Achillea Erba-Rotta subsp. Rupestris (Porta) I.Richardson
https://en.wikipedia.org/wiki/Achillea_erba-rotta
https://www.biolib.cz/en/taxon/id192749/
https://botany.cz/cs/achillea-erba-rotta/
https://botany.cz/cs/achillea-erba-rotta-moschata/

[Krystyna]

   
Achillea Impatiens
Występowanie:
Gatunek ten występuje na stosunkowo dużym obszarze od zachodniej do wschodniej Syberii, rozciągając się na południe do Ałtaju, wschodniego Sinciangu i środkowej Mongolii.
W Europie rośnie dość wyjątkowo w jednym miejscu w Rumunii, w pobliżu siedmiogrodzkiego miasta Sâncrăieni.
Ekologia:
Gatunek rośnie na skrajach lasów, nad brzegami cieków wodnych i na podmokłych łąkach.
Kwitnie od czerwca do sierpnia.
https://botany.cz/cs/achillea-impatiens/
https://en.wikipedia.org/wiki/Achillea_impatiens

[Krystyna]

   
Achillea Ligustica
Pochodzi z południowej Europy ( Włochy, Hiszpania, Francja, Grecja, Bałkany Zachodnie) i słabo naturalizował się w rozproszonych miejscach w Ameryce Północnej
Występowanie:
Gatunki śródziemnomorskie.
Rośnie w Hiszpanii, południowej Francji w Prowansji, we Włoszech, Chorwacji i Grecji, na śródziemnomorskich wyspach Korsyce, Sardynii, Sycylii, Malcie i Krecie oraz w Afryce Północnej w Maroku, Algierii i Tunezji.
Introdukcję przypadkową odnotowano w Niemczech, w Anglii wtórne występowanie utrzymuje się w jednym miejscu od 1953 r., introdukowano także do kilku stanów USA.
Ekologia:
Towarzyszy wydatnym zboczom z roślinnością karłowatą lub zielną, wznosi się do wysokości 1900 m.
https://en.wikipedia.org/wiki/Achillea_ligustica
https://botany.cz/cs/achillea-ligustica/
https://dryades.units.it/floritaly/index...ll&id=5655
https://luirig.altervista.org/schedenam/...+ligustica
https://luirig.altervista.org/schedenam/...+ligustica

[Krystyna]

   
Achillea Lingulata
Występowanie: 
Pochodzi z Półwyspu Bałkańskiego na Ukrainę zgodnie z informacjami o rozmieszczeniu dostarczonymi przez The Euro+Med PlantBase (źródło: Greuter, 2006+) i portal Plants of the World Online (Royal Botanic Gardens, Kew).
Siedlisko:  Subalpejskie pastwiska.
Okres kwitnienia:  Lato: Lipiec
https://osogovonature.com/2023/07/20/ach...aldst-kit/
https://osogovonature.com/2023/07/20/ach...aldst-kit/

[Krystyna]

   
Achillea Macrophýlla
Gatunek roślin dwuliściennych z rodzaju Yarrow ( Achillea ) z rodziny astrowatych ( Asteraceae ).
Po raz pierwszy opisany przez szwedzkiego taksonomę Karola Linneusza w 1753 r. [1] [2] .
Nazwa synonimiczna - Ptarmica macrophylla
Rozmieszczenie i siedlisko
Znany z Austrii, Francji, Niemiec, Włoch, San Marino, Szwajcarii, Liechtensteinu, Monako, a także z krajów byłej Czechosłowacji
Rośnie w wilgotnych lasach i olsach
https://ru.wikipedia.org/wiki/Achillea_macrophylla
https://www.biolib.cz/en/taxon/id41230/
https://dryades.units.it/ampezzosauris/i...8&num=4425
https://luirig.altervista.org/schedenam/...acrophylla

[Krystyna]

   
Achillea Maritima
Występowanie:
Gatunek obszarów przybrzeżnych zachodniej i południowej Europy, północnej Afryki i południowo-zachodniej Azji - zasięg rozciąga się od południowo-wschodniej Irlandii i atlantyckiego wybrzeża Francji przez Półwysep Iberyjski, południowo-wschodnią Francję, Włochy, Grecję, Turcję po Izrael, Półwysep Synaj , Tunezję i Maroko, docierając do Wysp Kanaryjskich.
Ekologia:
Rośnie na nadmorskich wydmach, na pierwotnych wydmach odkrytych razem z np. gatunkami Euphorbia Paralias, Eryngium Maritimum, Calystegia Soldanella, Malcolmia Littorea itp., na wysokości około 40 m.
Kwitnie od czerwca do października.
https://botany.cz/cs/achillea-maritima/
https://www.biolib.cz/en/taxon/id445556/
https://commons.wikimedia.org/wiki/Categ...a_maritima
https://dryades.units.it/floritaly/index...ll&id=5664

[Krystyna]

   
Achillea Multifida
Po raz pierwszy opublikowano w Spicu. Fl. rumel. 2: 212 (1846)
Ten gatunek jest akceptowany
Rodzimym zasięgiem występowania tego gatunku jest Bułgaria na północny zachód. Turcja.
Rośnie głównie w umiarkowanym biomie.

Wieloletnia roślina zielna o wysokości od 15 do 30 cm.
Główka kwiatowa o średnicy 10-17 mm, zebrana w kwiatostany tarczowate.
Kwiaty języczkowate są białe, 8-10 w główce kwiatu.
Kwitnie lipiec-wrzesień
Siedlisko
Miejsca trawiaste i skaliste w pasie wysokich gór
https://www.biolib.cz/en/taxon/id788800/
https://powo.science.kew.org/taxon/urn:l...s:174125-1
https://www.biolib.cz/en/taxon/id788800/

[Krystyna]

   
Achillea Nana
Występowanie:
Gatunek zachodnioalpejski, znany z Francji, Włoch i Szwajcarii.
Obszar rozciąga się od Alp Nadmorskich w Ligurii do Południowego Tyrolu, docierając do najbardziej wysuniętego na północ punktu w środkowych Alpach w Szwajcarii.
Ekologia:
Rośnie na skałach, utrwalonym gruzie i płytkich glebach kamienistych na podłożu niewapiennym, w fazie alpejskiej na wysokościach od 1800 do 3000(–3800) m.
Niska, poduszkowata, silnie aromatyczna bylina wieloletnia, dorastająca do wysokości 5–10 cm; łodygi są gęsto owłosione.
https://botany.cz/cs/achillea-nana/
https://www.biolib.cz/en/taxon/id503360/
https://www.actaplantarum.org/flora/flor...php?id=250

[Krystyna]

   
Achillea Ochroleuca
Występowanie:
Takson o zasięgu pontyjsko-panońskim rozciągającym się od wschodniej części Europy Środkowej po Rumunię i południową Ukrainę.
Nie rośnie w Czechach.
Na Słowacji znanych było kilka stanowisk na Nizinie Dunajskiej i dwa stanowiska w dorzeczu Ipeľ.
Dane z Niziny Wschodniosłowackiej są niepewne.
Obecnie z pewnością występuje w jednej większej i kilku mikropopulacjach we wsi Chotín.
Lokalizacja na Wzgórzach Bielskich w pobliżu Štúrova nie została ostatnio potwierdzona.
Ekologia:
Gatunek występuje głównie na piaskach o większej zawartości wapnia w najcieplejszych obszarach nizin. Znajdujemy go również w miejscach mocno zmienionych przez człowieka, miejscach opuszczonych, wzdłuż dróg czy na cmentarzach.
Oprócz piasków występuje również w kserotermicznych stanowiskach stepów kamienistych.
Kwitnie od czerwca do lipca.
https://botany.cz/cs/achillea-ochroleuca/
https://www.biolib.cz/en/taxon/id375098/

[Krystyna]

   
Achillea Pannonica
Gatunek rośliny z rodziny astrowatych.
Występuje w Europie środkowej i południowo-wschodniej oraz w Azji Mniejszej
W Polsce rozpowszechniony z wyjątkiem obszarów górskich i pogórzy, Mazowsza, Pomorza i Polski północno-wschodniej
Porasta łąki i miedze.
Zastosowanie
Roślina pastewna: ma znaczenie jako pasza, zwłaszcza dla owiec.
Roślina lecznicza: był niegdyś stosowany jako środek wzmacniająco-pobudzający, a zewnętrznie w leczeniu ran.
https://pl.wikipedia.org/wiki/Krwawnik_panno%C5%84ski
https://osogovonature.com/2022/01/13/ach...a-scheele/
https://zielnik-karpacki.pl/atlas-roslin..._pannonski

[Krystyna]

   
Achillea Phrygia
Występowanie: 
Endemit turecki, występuje na płaskowyżach środkowej Anatolii.
Ekologia:
Murawy stepowe i obrzeża zarośli dębowych, zwłaszcza na osadach wapiennych, na wysokościach od 700 do 1500 m.
Wieloletnia roślina zielna o wysokości 10–40 cm, o prostych, tępo kanciastych, falisto owłosionych łodygach.
https://botany.cz/cs/achillea-phrygia/
https://turkiyebitkileri.com/tr/foto%C4%...rygia.html
https://www.biolib.cz/cz/taxon/id788803/

[Krystyna]

   
Achillea Pratensis
Występowanie:
Gatunek został opisany dopiero w 1992 roku, więc jego rozmieszczenie nie jest jeszcze w pełni poznane.
Rośnie z całą pewnością w Niemczech, Austrii, Czechach i na Słowacji, prawdopodobne jest również jego występowanie w Polsce i Rumunii.
Rośnie dość obficie do obficie na terenach cieplejszych, rozproszony do dość obficie na stanowiskach średnich, większość znanych stanowisk znajduje się w dorzeczach większych rzek.
Nie dotyka gór.
Występuje również na niektórych rozległych (zwłaszcza zalesionych) obszarach wyższych średnich wysokościach.
Ponieważ gatunek ten został wyróżniony dopiero od niedawna, liczba znanych stanowisk z pewnością będzie się zwiększać.
Ekologia:
Rośnie na regularnie koszonych łąkach mezofilnych i niewodnych, na trawnikach przydomowych i ogrodowych, w rowach przydrożnych i rzadziej na innych powierzchniach ruderalnych.
Gatunek wytwarza morfologicznie odmienne pędy wiosenne i jesienne: pędy wiosenne są wyższe z większą liczbą węzłów, bogatsze okrycie, z węższymi, dłuższymi liśćmi.
Pędy letnie wyrastają po pierwszym cięciu, są niższe, o szerszych liściach.
Sprawia to, że gatunek ten jest bardzo dobrze przystosowany do sezonowego reżimu dwukoszonych łąk (i wydaje się, że także do wzrostu na miejskich trawnikach kośnych).
Kwitnie od maja do października.
Roślina wieloletnia, za młodu słabo do słabo wełniana, później naga, od żywej do bardzo ciemnozielonej, aromatyczne zioła, często kępkowate, zwykle z kilkoma krótkimi, wystającymi odrostami.
https://botany.cz/cs/achillea-pratensis/

[Krystyna]

   
Achillea Pyrenaica
Występowanie:
Zasięg obejmuje wyspy z miejscowościami na Wyżynie Środkowofrancuskiej iw Pirenejach, gdzie jest znany zarówno ze strony francuskiej, jak i hiszpańskiej.
Ekologia:
Rośnie na podmokłych łąkach na glebach o odczynie kwaśnym, na wysokościach od 1500 do 2000 m.
Opis: Bylina zielna o wysokości 20–60 cm; łodygi są zwykle rozgałęzione i owłosione w górnej połowie.
https://botany.cz/cs/achillea-pyrenaica/
http://www.freenatureimages.eu/plants/Fl...index.html
https://www.biolib.cz/en/taxon/id192755/

[Krystyna]

   
Achillea Roseoalba
https://upload.wikimedia.org/wikipedia/c...%83%98.JPG
Achillea Roseoalba została opisana i nazwa ważnie opublikowana przez Friedricha Ehrendorfera w 1959 roku.
Biało-różowy Krwawnik Pospolity to umiarkowany europejski gatunek występujący w prawie wszystkich regionach środkowo-północnych Włoch.
Rozmieszczenie regionalne obejmuje prawie całe terytorium, z pewnymi lukami tylko w Trieście Kras; na badanym obszarze gatunek dość liczny, ale czasami trudny do odróżnienia od populacji A. millefolium o kwiatach różowych.
Rośnie na kośnych i żyznych łąkach, od poziomu morza po pas górski.
Podobnie jak Achillea Millefolium zawiera olejki eteryczne i inne składniki aktywne i jest stosowany w medycynie ludowej.
Nazwa rodzajowa jest dedykowana Achillesowi, który wykorzystałby jej właściwości lecznicze; nazwa specyficzna odnosi się do bladoróżowego koloru kwiatów.
Forma biologiczna: scaposa hemicryptophyte.
Okres kwitnienia: maj-wrzesień.
https://dryades.units.it/ampezzosauris/i...9&num=1264

[Krystyna]

   
Achillea Styriaca
Występowanie:
Gatunek o bardzo małym, wyspiarskim zasięgu.
Na razie znany jest tylko z Czech i Austrii (Solnohrady i Styria).
W Czechach większość lokalizacji znajduje się w przełomowych dolinach w Czechach – na północy rozciąga się wzdłuż Ústí nad Labem, w południowych Czechach jest też kilka lokalizacji nad Wełtawą na południe od Czeskich Budziejowic; rośnie również wzdłuż niektórych dopływów Wełtawy, np. w dolnej Sazawie, Otawie i Lužnicy.
Na Morawach stwierdzono go tylko w kilku miejscach w Dolinie Dyje w Parku Narodowym Podyjí.
Rzadko rośnie poza dolinami rzecznymi, np. w Českým středohoří w Lovošu i Milešovce.
Nie występuje na Słowacji.
Ekologia:
Rośnie zwykle na otwartych, niewapiennych skałach oraz w jasnych lasach na stromych zboczach z wystającymi skałami, zwłaszcza w ciepłolubnych dąbrowach i reliktowych sosnach.
Wieloletnia bylina z płożącym się kłączem, dorastająca do 30–70(–100) cm; łodyga i liście są wełniane, gdy są młode, później słabo owłosione do nagich; łodyga jest płytko bruzdowana, w górnej części prosta lub rozgałęziona, u dołu czasami czerwona.
https://botany.cz/cs/achillea-styriaca/
https://www.biolib.cz/en/taxon/id41239/

[Krystyna]

       
Achillea Millefolium
Gatunek rośliny z rodziny astrowatych.
Nazwy ludowe: tysiąclist (podlaskie), złocień krwawnik (lubelskie), żeniszek krwawnik (świętokrzyskie).
Pospolity w Eurazji (na wschód sięga po Mongolię i północno-zachodnie Indie) oraz w Ameryce Północnej (na południu po Gwatemalę).
W Polsce pospolity na całym obszarze
Bylina lub krzewinka, hemikryptofit.
Występuje na pastwiskach, łąkach i nieużytkach od niżu po tereny górskie.
Na polach uprawnych obecny jako chwast.
Rośnie przeważnie na obszarach o klimacie suboceanicznym i umiarkowanie kontynentalnym.
Łatwo dostosowuje się do różnych warunków, ale preferuje gleby średnio próchniczne.        
Umiarkowanie światłolubny.
W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla O. Arrhenatheretalia
Kwitnie od lipca do października (czasem, gdy utrzymują się temperatury dodatnie – także dłużej).
Kwiaty przedprątne, zapylane przez muchówki

Zastosowanie
Roślina lecznicza
Historia:
O leczniczym działaniu krwawnika pomocnego w leczeniu hemoroidów wspominał już Hipokrates, Dioskurydes natomiast zalecał go w walce z chorobą wrzodową.
Na pierwsze wzmianki drukowane na temat krwawnika natknięto się w dziele z 1554 r., którego autorem był flamandzki botanik Carolus Clusius (Jules Charles de l'Écluse)

Surowiec zielarski: kwiaty (Millefolii Flos), ziele (Millefolii herba).
Ziele ma przyjemny, aromatyczny zapach i gorzki smak.
Olejek eteryczny (Millefolii oleum) zawiera związki azulenowe, ponadto roślina zawiera cholinę, flawonoidy, garbniki, kwasy: mrówkowy, octowy, izowalerianowy, gorzki glikozyd achilleinę oraz sole mineralne (zwłaszcza sole cynku i magnezu).

Zbiór i suszenie: ziele zbiera się z roślin dziko rosnących.
Ścina się je w okresie kwitnienia, na wysokości ok. 10 cm nad ziemią.
Do suszenia rozkłada się pojedynczą warstwą na płachtach lub wiąże w cienkie pęczki i zawiesza w cienistym i przewiewnym miejscu.
Suszyć w piekarniku w temperaturze do 35 °C.

Działanie: przeciwzapalne, przeciwkrwotoczne, bakteriostatyczne i nieznaczne przeciwskurczowe.
Ziele pobudza również czynności wydzielnicze przewodu pokarmowego, wzmaga wydzielanie soków trawiennych i żółci.
Dawniej sporządzano napar na krwotoki wewnętrzne.
Dziś ziele krwawnika stosuje się wewnętrznie głównie w zaburzeniach żołądkowo-jelitowych  objawiających się brakiem apetytu, wzdęciami, kurczami jelit, niestrawnością oraz, ze względu na działanie przeciwzapalne, w chorobie wrzodowej.
Krwawnik można też stosować zewnętrznie w celu łagodzenia stanów zapalnych skóry i błon śluzowych oraz na rany, aby przyspieszyć gojenie.

Roślina ozdobna
Ogrodnicy wyhodowali wiele kultywarów bardziej ozdobnych od typowej formy.
Są uprawiane na rabatach kwiatowych.

Przyprawa
Przyprawą są młode liście o gorzkawo słonym, korzennym smaku.
Można stosować jako dodatek do sosów i zup

Roślina kosmetyczna
Wyciąg z krwawnika dodawany jest do łagodzących i regenerujących maseczek, kremów i płynów do twarzy.
Bywa także składnikiem szamponów i past do zębów, a także jako jeden z wielu składników do służy przygotowania kąpieli relaksacyjnych

Ciekawostki:
Łacińska nazwa Achillea pochodzi podobno od imienia Achillesa, który jakoby używał tego ziela do leczenia ran.
Krwawnik jest jedną z roślin niesionych w pęku do kościoła w święto Matki Boskiej Zielnej.
http://pl.wikipedia.org/wiki/Krwawnik_pospolity
http://www.sharnoffphotos.com/nature/wil...olium.html
https://botany.cz/cs/achillea-millefolium/

[Krystyna]

       
Achillea Millefolium
niem. Schafgarbe (Wiesen-Schafgarbe), ang. Yarrow (Milfoil)

Gatunek zbiorowy, w obrębie którego wyróżnia się:
typowy Achillea Millefeolium
Achillea Stricta Gremli
Achillea Setacea Waldst. et Kit.
Achillea Rosealba Ehrend.,
Achillea Collina Rchb
Achillea Distans Willd.

Już w XIX wieku wiedziano, że Krwawnika działa podobnie jak rumianek i surowce te mogą się zastępować nawzajem.
Zauważono jednak, że Krwawnik oddziałuje silniej stymulująco na procesy trawienne, pobudza wydzielanie soków, poprawia trawienie; natomiast rumianek silniej oddziałuje uspokajająco na układ nerwowy.
Oba surowce działają rozkurczowo na mięśnie gładkie.

Młode listki Krwawnika zjadano na wiosnę, przy kuracjach wzmacniających, odtruwających,  przy cierpieniach wątroby, trzustki, śledziony, żołądka i jelit.
Wierzono, że Krwawnik wspomaga leczenie gruźlicy oraz usuwa objawy blednicy u kobiet (niedokrwistość, bladość powłok skórnych, zimne i mokre dłonie oraz stopy, omdlenia).        
Sok z ziela podawano z miodem i mlekiem jako środek wybitnie odżywczy i wzmacniający.  
Drobno posiekane listki wiosenne krwawnika spożywano na kromce z masłem.
Sporządzano z nich również herbatki oczyszczające krew i zasilające.
Krwawnik siekany podawano zwierzętom gospodarskim w celu usunięcia pasożytów przewodu pokarmowego.

W XX wieku, w większości krajów zaczęto polecać oficjalnie Krwawnik jako środek aromatyczno-gorzki, pobudzający wydzielanie soku żołądkowego, jelitowego, trzustkowego i żółci.
Potwierdzono naukowo działanie bakteriobójcze, przeciwpasożytnicze i przeciwzapalne wyciągów krwawnikowych oraz samego olejku krwawnikowego.
Za granicą można kupić błękitny lub niebiesko-zielony olejek krwawnikowy, np. w Bułgarii, Szwajcarii, Belgii i Francji.
Olejek ten działa rozkurczowo, uspokajająco, silnie przeciwdrobnoustrojowo, rozkurczowo (przeciwkolkowo), antyhistaminowo i przeciwzapalnie.
Olejkiem można smarować wypryski, ropnie, liszaje, trudno gojące się rany i owrzodzenia.  
Oliwa, olej lniany, maści zawierające 5% olejku pomocne są w leczeniu trądziku i atopowego zapalenia skóry, pokrzywki i stłuczeń (kontuzje z wybroczynami, wysiękiem, bólem i obrzękiem).

Wyciągi z krwawnika są pomocne w leczeniu stanów zapalnych przewodu pokarmowego, nieżytu żołądka i jelit, hyperaciditas (zgagi, nadmiernej kwasowości żołądka),alergii, choroby wrzodowej i infekcji układu pokarmowego.
Krwawnik wpływa też korzystnie na układ oddechowy, działając odkażająco, rozkurczowo i przeciwkaszlowo (polecam przy nieżytach górnych dróg oddechowych).
Niektóre osoby są uczulone na olejek Krwawnikowy i wówczas nie mogą stosować przetworów krwawnikowych.

O leczniczym działaniu krwawnika pomocnego w leczeniu hemoroidów wspominał już Hipokrates, Dioskurydes natomiast zalecał go w walce z chorobą wrzodową.
Na pierwsze wzmianki drukowane na temat krwawnika natknięto się w dziele z 1554 r., którego autorem był flamandzki botanik Carolus Clusius
więcej na tej stronie....