13-07-2022, 14:52
Julian Fałat (1853-1929)
Dziewczyna z posążkiem", ok. 1880, akwarela na papierze na tekturze, 55,2 x 36,5 cm, własność prywatna
![[Obrazek: 136834586_0_6a592_e37e1652_S.gif]](https://fsd.multiurok.ru/viewImage.php?image=http://img0.liveinternet.ru/images/attach/d/0/136/834/136834586_0_6a592_e37e1652_S.gif)
Piękne słowa i obrazy
Julian Fałat (1853-1929)
Dziewczyna z posążkiem", ok. 1880, akwarela na papierze na tekturze, 55,2 x 36,5 cm, własność prywatna
13-07-2022, 14:54
Julian Fałat (1853-1929)
Bocianie gniazdo
?. Olej na płótnie. 122 x 67 cm.
Muzeum Podlaskie w Białymstoku.
13-07-2022, 15:00
Ździebełko-Ciepełko
Wiem, że miłość jest udręką
Bo się wszystkiego od niej chce
Ja pragnę mało, malusieńko
A właściwie jeszcze mniej
Ździebełko ciepełka
W codziennych piekiełkach
W wyblakłym na szaro obłędzie
Różowa perełka, ździebełko ciepełka
Znów wiem, że jakoś to będzie
Gdy serce ukłuje przykrości igiełka
I biedne się czuje, niczyje
Ciepełka ździebełko
Ździebełko ciepełka
Wystarczy i wszystko przemija
Ździebełko ciepełka
Diamencik ze szkiełka
Czułości kropelka na listku
Ciepełka ździebełko
Tkliwości światełko
W twych oczach wystarczy za wszystko
Nie chcę wichrów, burz, nawałnic
Uczuć, w których spalę się
Jesteśmy przecież łatwopalni
Dla mnie najważniejsze jest:
Ździebełko ciepełka...
Jonasz Kofta
Wiem, że miłość jest udręką
Bo się wszystkiego od niej chce
Ja pragnę mało, malusieńko
A właściwie jeszcze mniej
Ździebełko ciepełka
W codziennych piekiełkach
W wyblakłym na szaro obłędzie
Różowa perełka, ździebełko ciepełka
Znów wiem, że jakoś to będzie
Gdy serce ukłuje przykrości igiełka
I biedne się czuje, niczyje
Ciepełka ździebełko
Ździebełko ciepełka
Wystarczy i wszystko przemija
Ździebełko ciepełka
Diamencik ze szkiełka
Czułości kropelka na listku
Ciepełka ździebełko
Tkliwości światełko
W twych oczach wystarczy za wszystko
Nie chcę wichrów, burz, nawałnic
Uczuć, w których spalę się
Jesteśmy przecież łatwopalni
Dla mnie najważniejsze jest:
Ździebełko ciepełka...
Jonasz Kofta
13-07-2022, 15:00
Julian Fałat (1853-1929)
Portret córki Heleny w hiszpańskim bolerku
1917. Akwarela.
13-07-2022, 15:04
Julian Fałat (1853-1929)
Portret Gabrieli Zapolskiej
1898. Akwarela na papierze. 51 x 35 cm.
Muzeum Narodowe w Kielcach.
13-07-2022, 15:05
Zapomnij się ze mną
Jeszcze się nasycę czerwienią jarzębin,
usta pomaluję jeżynowym sokiem,
w zieloności trawy zapomnij się ze mną,
póki późne lato zagląda do okien.
Chodź, niech szumem liści wiatr nam dzisiaj zagra,
zatańczymy boso w dzikiej koniczynie,
kolorowym rytmem wśród czasu ponaglań,
pod jasnobłękitnym nieba baldachimem.
Na polanie marzeń rozwiniemy ciała,
popatrz, promień wdzięcznie oświadcza się ziemi,
a łąkowe kwiaty, jak wróżki w woalach,
ciepłem barw pulsują w dojrzałej przestrzeni.
Grają świerszcze tętnem miłosnych uniesień,
róż zachodu błyszczy namiętnym urokiem,
zanim nas dopadnie złotooka jesień...
Czy to my tańczymy, czy może obłoki?
Ewa Pilipczuk
Jeszcze się nasycę czerwienią jarzębin,
usta pomaluję jeżynowym sokiem,
w zieloności trawy zapomnij się ze mną,
póki późne lato zagląda do okien.
Chodź, niech szumem liści wiatr nam dzisiaj zagra,
zatańczymy boso w dzikiej koniczynie,
kolorowym rytmem wśród czasu ponaglań,
pod jasnobłękitnym nieba baldachimem.
Na polanie marzeń rozwiniemy ciała,
popatrz, promień wdzięcznie oświadcza się ziemi,
a łąkowe kwiaty, jak wróżki w woalach,
ciepłem barw pulsują w dojrzałej przestrzeni.
Grają świerszcze tętnem miłosnych uniesień,
róż zachodu błyszczy namiętnym urokiem,
zanim nas dopadnie złotooka jesień...
Czy to my tańczymy, czy może obłoki?
Ewa Pilipczuk
13-07-2022, 15:05
Julian Fałat (1853-1929)
Głuszce w lesie o zachodzie słońca
?. Akwarela na papierze naklejonym na płótnie. 128 x 74 cm.
Muzeum Narodowe w Krakowie.
13-07-2022, 15:06
Julian Fałat (1853-1929)
Kapliczka w Osieku
1913. Akwarela na papierze. 95,5 x 54 cm.
Muzeum Narodowe w Krakowie.
13-07-2022, 15:07
W sprawie zapominania
Są w jednym domu drewniane schody;
możesz je spalić,
muzyków upić winem i miodem,
żeby nie grali.
Możesz zaorać waziutkie ścieżki
o zmierzchu siwym,
ażeby wyrósł łubin niebieski
albo pokrzywy.
Cały dom w pustkę przemienić możesz,
zasadzić głogi,
aby nie było o żadnej porze
powrotnej drogi.
Ale nie można odsunąć wspomnień
jak lampkę wina.
Ten co powtarza co dzień "zapomnę",
nie zapomina.
Zielem zarosną ścieżki, lecz pamięć
- nie ma ratunku -
pamięć powróci tymi schodkami
do pocałunku.
Jan Zych
Są w jednym domu drewniane schody;
możesz je spalić,
muzyków upić winem i miodem,
żeby nie grali.
Możesz zaorać waziutkie ścieżki
o zmierzchu siwym,
ażeby wyrósł łubin niebieski
albo pokrzywy.
Cały dom w pustkę przemienić możesz,
zasadzić głogi,
aby nie było o żadnej porze
powrotnej drogi.
Ale nie można odsunąć wspomnień
jak lampkę wina.
Ten co powtarza co dzień "zapomnę",
nie zapomina.
Zielem zarosną ścieżki, lecz pamięć
- nie ma ratunku -
pamięć powróci tymi schodkami
do pocałunku.
Jan Zych
13-07-2022, 15:08
Julian Fałat (1853-1929)
Kraków rankiem
1897. Olej na płótnie. 69,5 x 40 cm.
Muzeum Narodowe w Warszawie.
13-07-2022, 15:09
Romans
Romans śpiewam, bo śpiewam! Bo jestem śpiewakiem!
Ona była żebraczką, a on był żebrakiem.
Pokochali się nagle na rogu ulicy
I nie było uboższej w mieście tajemnicy...
Nastała noc majowa, gwiaździście wesoła,
Siedli - ramię z ramieniem - na stopniach kościoła.
Ona mu podawała z wyrazem skupienia
To usta do pieszczoty, to - chleb do gryzienia.
I tak śniąc, przegryzali pod majowym niebem
Na przemian chleb - pieszczotą, a pieszczotę - chlebem
Dwa głody sycili pod opieką wiosny:
Jeden głód - ten żebraczy, a drugi - miłosny.
Poeta, co ich widział, zgadł, jak żyć trzeba?
Ma dwa głody, lecz brak mu - dziewczyny i chleba.
Bolesław Leśmian
Romans śpiewam, bo śpiewam! Bo jestem śpiewakiem!
Ona była żebraczką, a on był żebrakiem.
Pokochali się nagle na rogu ulicy
I nie było uboższej w mieście tajemnicy...
Nastała noc majowa, gwiaździście wesoła,
Siedli - ramię z ramieniem - na stopniach kościoła.
Ona mu podawała z wyrazem skupienia
To usta do pieszczoty, to - chleb do gryzienia.
I tak śniąc, przegryzali pod majowym niebem
Na przemian chleb - pieszczotą, a pieszczotę - chlebem
Dwa głody sycili pod opieką wiosny:
Jeden głód - ten żebraczy, a drugi - miłosny.
Poeta, co ich widział, zgadł, jak żyć trzeba?
Ma dwa głody, lecz brak mu - dziewczyny i chleba.
Bolesław Leśmian
13-07-2022, 15:11
Julian Fałat (1853-1929)
Modlący się starzec
1881. Akwarela na papierze. 66 x 47,5 cm.
Muzeum Narodowe w Warszawie.
13-07-2022, 15:11
Julian Fałat (1853-1929)
Oszczepnicy
1890. Akwarela na papierze. 71 x 53 cm.
Muzeum Narodowe w Warszawie.
13-07-2022, 15:16
Mądrość
Szukałam Jej w księgarniach i bibliotekach.
Nie przyszła,
żeby rozwiązać życiowe supły
dojrzałych do gniewu konfliktów.
Szukałam Jej w inteligencji, elokwencji i intuicji.
A sploty złośliwych dróg
zaśmiewały mi się w twarz.
Do łez.
Chciałam Jej poszukać w dostatku,
ale skarby tego świata
drwiły sobie z uczciwości.
Były za daleko małych, ludzkich spraw.
Zrezygnowana pomyślałam, że nie znajdę Jej
w tym olbrzymim, modelowym świecie.
Wybaczyłam sercu porażkę
i zajęłam się zgłębianiem Miłości.
I wtedy Ona przyszła sama. Taka cicha i skromna.
Przysiadła sobie o brzasku na progu mojej biedy.
Oczarowała mnie prostotą serca.
I pomogła zrozumieć historię Salomona.
Jaga Rudnicka
Szukałam Jej w księgarniach i bibliotekach.
Nie przyszła,
żeby rozwiązać życiowe supły
dojrzałych do gniewu konfliktów.
Szukałam Jej w inteligencji, elokwencji i intuicji.
A sploty złośliwych dróg
zaśmiewały mi się w twarz.
Do łez.
Chciałam Jej poszukać w dostatku,
ale skarby tego świata
drwiły sobie z uczciwości.
Były za daleko małych, ludzkich spraw.
Zrezygnowana pomyślałam, że nie znajdę Jej
w tym olbrzymim, modelowym świecie.
Wybaczyłam sercu porażkę
i zajęłam się zgłębianiem Miłości.
I wtedy Ona przyszła sama. Taka cicha i skromna.
Przysiadła sobie o brzasku na progu mojej biedy.
Oczarowała mnie prostotą serca.
I pomogła zrozumieć historię Salomona.
Jaga Rudnicka
13-07-2022, 15:17
Julian Fałat (1853-1929)
Portret żony
1903. Akwarela na papierze. 51,5 x 48 cm.
Muzeum Lubelski w Lublinie.
13-07-2022, 15:17
Julian Fałat (1853-1929)
Przed cerkwią
Ok. 1899. Akwarela na papierze. 31,2 x 24,2 cm.
Muzeum Narodowe w Krakowie.
13-07-2022, 15:18
Najtrudniej...
Brak twych ust i spojrzeń,
ciepłych dłoni w moich.
Słów cicho szeptanych,
nie da się zapomnieć.
Tuż pod cienką skórą,
wzruszona głos słyszę.
Łopotania duszy,
najtrudniej wyciszyć.
Czy nadal mam czekać?
Kiedy do mnie wrócisz ?
Uczuć tak napiętych
nie da się... zagłuszyć.
Bella Jagódka
Brak twych ust i spojrzeń,
ciepłych dłoni w moich.
Słów cicho szeptanych,
nie da się zapomnieć.
Tuż pod cienką skórą,
wzruszona głos słyszę.
Łopotania duszy,
najtrudniej wyciszyć.
Czy nadal mam czekać?
Kiedy do mnie wrócisz ?
Uczuć tak napiętych
nie da się... zagłuszyć.
Bella Jagódka
13-07-2022, 15:19
Julian Fałat (1853-1929)
Świteź
1888. Akwarela na papierze. 72 x 55,5 cm.
Muzeum Narodowe w Warszawie.
13-07-2022, 15:19
Julian Fałat (1853-1929)
Świteź
1883. Akwarela na papierze. 92,5 x 52,5 cm.
Muzeum Narodowe w Krakowie.
13-07-2022, 15:20
Uśmiecham się do ciebie...
Uśmiecham się do ciebie. Czym jest uśmiech?
Światłem przez gwiazdę przesłanym gwieździe.
Zapachem który trawy wiąże w brzęczącą łąkę.
Łagodny kolor zieleni kolor moich oczu wplątał się
w twoje palce. Trzymasz w ręce rozszeptane ciało łąki.
Trawa cierpkim wąskim kształtem opowiada o moich
oczach patrzących nieskończenie.
Uśmiechasz się do mnie.
Halina Poświatowska
Uśmiecham się do ciebie. Czym jest uśmiech?
Światłem przez gwiazdę przesłanym gwieździe.
Zapachem który trawy wiąże w brzęczącą łąkę.
Łagodny kolor zieleni kolor moich oczu wplątał się
w twoje palce. Trzymasz w ręce rozszeptane ciało łąki.
Trawa cierpkim wąskim kształtem opowiada o moich
oczach patrzących nieskończenie.
Uśmiechasz się do mnie.
Halina Poświatowska
13-07-2022, 15:20
Julian Fałat (1853-1929)
Żyd wchodzący do domu
1883. Akwarela na papierze. 30 x 23 cm.
Muzeum Narodowe w Krakowie.
http://artyzm.com/artysta.php?id=340&page=1
« Starszy wątek | Nowszy wątek »
Użytkownicy przeglądający ten wątek: 4 gości