Przywrotnik pospolity (Alchemilla vulgaris L.) 
Gatunek rośliny wieloletniej z rodziny różowatych. Jest to tzw. gatunek zbiorowy (zbiorowy
Występuje na terenie Europy.
Nazwy ludowe: nawrotnik (Podlasie), gwiazdosz (Sandomierskie), gojnik (Krakowskie), gęsi ślad lub gęsie łapki (Kieleckie), lwia łapa (Pomorze).
Przywrotnik jest byliną osiągającą wysokość 10-30 cm, kwitnącą od maja do października. 
Wytwarza krótkie kłącze i rozetę okrągławonerkowatych liści, często po deszczu lub rosie pokrytych kropelkami wody - to efekt działania występujących na ich ząbkach szparek wodnych (hydatod) 
Łodyga w dolnej części jest gęsto owłosiona, w górnej części gęsto rozgałęziona, często płożąca się. 
W okresie kwitnienia roślina wytwarza krótkie, wzniesione łodygi zakończone wiechowatymi kwiatostanami. 
Kwiaty są drobne, żóltozielone, z podwójnym kielichem, natomiast nie posiadają korony kwiatowej. 
Są zebrane w dość gęste pęczki. 
Owocem przywrotnika jest stożkowaty orzeszek. 
Nasiona przywrotnika powstają bez procesu płciowego (apomiksja).
Nazwa przywrotnik pospolity odnosi się do gatunku zbiorowego - licznych spokrewnionych z sobą gatunków, część z nich jest rzadka, inne przystosowały się do specyficznych warunków bytowania (np. górskich łąk).
Przywrotnik występuje dość powszechnie, najczęściej na łąkach, w wilgotnych lasach o trawiastym poszyciu, przy leśnych ścieżkach, na nasypach i przydrożach. 
Wymaga gleb pulchnych, głębokich, trochę podmokłych, dobrze znosi gleby gliniaste, a źle wapień.
Surowcem leczniczym jest kwitnące ziele przywrotnika, wraz z przyziemnymi liśćmi. 
Należy je zbierać w początkowym okresie kwitnienia i suszyć w warunkach naturalnych, w miejscu przewiewnym i ocienionym, w temperaturze nie przekraczającej 40 stopni. 
Zawiera przede wszystkim garbniki, substancje goryczowe, fenolokwasy, węglowodany i związki mineralne.
Garbniki zawarte w zielu działają ściągająco i przeciwzapalnie, hamują też drobne krwawienia i dobrze wpływają na skórę i błony śluzowe. 
Poza tym przywrotnik stymuluje tworzenie soków żołądkowych, działa rozkurczowo i poprawia przemianę materii.
Przywrotnik jest uważany za roślinę żeńską, poświęconą Wenus (w chrześcijaństwie - Marii) i związaną z żywiołami Wody i Ziemi.
Jest używany do wzmacniania zaklęć związanych z urodą, płodnością, wszelkich działań kobiecych i w regulacji cyklu miesięcznego. 
Krople wody zbierane rano z liści przywrotnika były używane przez alchemików - uważano, że są niezbędne do formuły transmutacyjnej. 
Mówi się też, że ich picie zwiększa wrażliwość na świat duchowy, przynosi szczęście i prowadzi do pozytywnych zmian w życiu.
W wierzeniach skandynawskich przywrotnik jest związany z boginiami Frigg i Hel, symbolizuje runę Berkano. 
źródło
źródło
źródło