11-09-2013, 17:44
Gazda Tadeusz, polski malarz, urodzony w 1952r.
![[Obrazek: 136834586_0_6a592_e37e1652_S.gif]](https://fsd.multiurok.ru/viewImage.php?image=http://img0.liveinternet.ru/images/attach/d/0/136/834/136834586_0_6a592_e37e1652_S.gif)
Piękne słowa i obrazy
29-09-2013, 16:32
Zdarza się i miłości wrócić, aby sprawdzić, czy drzwi są zamknięte.
Lidia Jasińska — Poufałostki[/color}
Lidia Jasińska — Poufałostki[/color}
29-09-2013, 17:25
Rozpoznać szczęście, kiedy leży u twych stóp, mieć odwagę i zdecydować i pochylić się, chwycić je w dłonie... i zatrzymać.
To mądrość serca.
Mądrość, która jest tylko logiką, to mało...
Marc Levy
To mądrość serca.
Mądrość, która jest tylko logiką, to mało...
Marc Levy
10-10-2013, 23:17
"Życie każdego człowieka jest drogą ku samemu sobie, próbą znalezienia drogi, zaznaczenia ścieżki.
Żaden człowiek nie był nigdy w pełni samym sobą, lecz mimo to każdy ku temu dąży, jeden w mroku, inny w światłości, jak kto umie"...
Hermann Hesse
Żaden człowiek nie był nigdy w pełni samym sobą, lecz mimo to każdy ku temu dąży, jeden w mroku, inny w światłości, jak kto umie"...
Hermann Hesse
10-10-2013, 23:58
"Ludzie są jak wiatr.
Jedni lekko przelecą przez życie i nic po nich nie zostaje, drudzy dmą jak wichry, więc zostają po nich serca złamane, jak jakies drzewa po huraganie.
A inni wieją jak trzeba.
Tyle, żeby wszystko na czas mogło kwitnąć i owocować.
I po tych zostaje piękno naszego świata"...
Krystyna Siesicka
Jedni lekko przelecą przez życie i nic po nich nie zostaje, drudzy dmą jak wichry, więc zostają po nich serca złamane, jak jakies drzewa po huraganie.
A inni wieją jak trzeba.
Tyle, żeby wszystko na czas mogło kwitnąć i owocować.
I po tych zostaje piękno naszego świata"...
Krystyna Siesicka
11-10-2013, 00:07
"Życie nie jest lepsze ani gorsze od naszych marzeń, jest tylko zupełnie inne"...
William Shakespeare
William Shakespeare
11-10-2013, 09:53
Krzyk dzikich gęsi
Chmurnego nieba nie strzegł w tę noc księżyc srebrny,
wiatr wilgotny i ciepły szumiał w gęstwie drzew —
szliśmy pod jego tchnieniem, w zadumie bezwiednej
czekający na czyjeś wołanie czy śpiew.
Wtem wysoko nad nami, w nieobjętej nocy
rozerwał namiot ciszy rozpaczliwy krzyk
i wołaniem o pomoc głośnym, przejmującym
uderzał z głębi niebios, z mroku ciężkiej mgły.
Krzyk dzikich gęsi — poprzez ciemność chmur nabrzmiewał
lękiem pozostawionych przez lecący klucz,
nie mogących nadążyć w drodze, którą trzeba
ostatnią mocą skrzydeł brać, ostatkiem tchu.
Spojrzeliśmy na siebie — i naszą tęsknotę,
tak przed chwilą samotną w ciemnym kręgu świata,
mrok nocy, przemierzanej zagmatwanym lotem,
z niepojętym i obcym krzykiem ptaków zbratał.
Janina Brzostowska
Chmurnego nieba nie strzegł w tę noc księżyc srebrny,
wiatr wilgotny i ciepły szumiał w gęstwie drzew —
szliśmy pod jego tchnieniem, w zadumie bezwiednej
czekający na czyjeś wołanie czy śpiew.
Wtem wysoko nad nami, w nieobjętej nocy
rozerwał namiot ciszy rozpaczliwy krzyk
i wołaniem o pomoc głośnym, przejmującym
uderzał z głębi niebios, z mroku ciężkiej mgły.
Krzyk dzikich gęsi — poprzez ciemność chmur nabrzmiewał
lękiem pozostawionych przez lecący klucz,
nie mogących nadążyć w drodze, którą trzeba
ostatnią mocą skrzydeł brać, ostatkiem tchu.
Spojrzeliśmy na siebie — i naszą tęsknotę,
tak przed chwilą samotną w ciemnym kręgu świata,
mrok nocy, przemierzanej zagmatwanym lotem,
z niepojętym i obcym krzykiem ptaków zbratał.
Janina Brzostowska
11-10-2013, 09:58
"Jest to prawdziwym dobrodziejstwem losu, nie być otoczonym rzeczami banalnymi, a mieć tylko dookoła siebie rzeczy piękne i szlachetne"...
Malwida von Meysenbug
Malwida von Meysenbug
« Starszy wątek | Nowszy wątek »
Użytkownicy przeglądający ten wątek: 4 gości