[Krystyna]

   
Brzoza
Zawsze mnie zachwyca zwykła, nasza brzoza
w pięknej , białej sukni , z rozwichrzonym włosem
w bogatej koronie zielenią iskrzących
liści szumnych wiatrem, pozłacanych słońcem.
 
Aż dziw, że wyrosła z maleńkiego ziarnka;
oparła się suszy, hulajacym wiatrom.
Deszczem, kroplą rosy gałązki kąpała;
w młodości gibkością ruchów zachwycała.
 
Teraz wybujała przez lata płynące
nosi dumnie głowę, patrząc ku niebiosom.
Ukołysze ptaki brzozową melodią
i ukoi serce, jak przysiądziesz pod nią.
 
Odda dobre ciepło, gdy się doń przytulisz,
przekaże energię, której potrzebujesz.
Rozświetli krajobraz radosnym widokiem -
jestem, ciągle będę pod brzozy urokiem.
Iga