[Krystyna]

   
   
   
Wilczomlecz nadobny, wilczomlecz piękny, poinsecja nadobna, poinsecja, gwiazda betlejemska (Euphorbia pulcherrima Willd. ex Klotzsch)
Gatunek krzewu z rodziny wilczomleczowatych (Euphorbiaceae).
Pochodzi z Meksyku i Gwatemali.
Odkryty w latach 20. XIX wieku i przewieziony do Stanów Zjednoczonych, stał się popularną rośliną ozdobną.
Spopularyzowany został w połowie XX wieku, gdy wyhodowano odmiany dobrze znoszące warunki panujące w mieszkaniach strefy umiarkowanej.
Jest uprawiany w wielu krajach świata, przy czym w krajach międzyzwrotnikowych jako roślina ogrodowa.
Pod względem gospodarczym jest najważniejszą rośliną doniczkową na świecie

Naturalnie gatunek występuje w lasach w pasie wzdłuż wybrzeża Pacyfiku w Meksyku i południowej Gwatemali.
Łączna długość obszaru, na którym występuje wilczomlecz nadobny to około 2000 km.
W Meksyku w części północnej gatunek rośnie w stanach Durango i Sinaloa, a w części południowej w stanach: Chiapas, Guerrero, Jalisco, Michoacán, Nayarit i Oaxaca.
Wiadomo, że już w XVI wieku doszło do rozprzestrzeniania gatunku z udziałem człowieka. Aztekowie przemieścili rośliny w okolice obecnie istniejącego miasta Meksyk, prawdopodobnie lokalizacją pośrednią w przemieszczaniu była północna część stanu Guerrero.
W okolicach tych występują dzikie rośliny, jednak zwiększona częstość występowania roślin w pobliżu skupisk ludności wskazuje, że są one pozostałością ogrodnictwa sprzed wieków.
Według tradycji i badań genetycznych kultywary rozpowszechnione w wielu miejscach świata pochodzą od roślin rosnących w północnej i zachodniej części Guerrero

Gatunek uprawiany jest powszechnie jako roślina ozdobna, w obszarze międzyzwrotnikowym w gruncie.
Na niektórych obszarach w Afryce, na Wyspach Kanaryjskich i w Indiach jest to gatunek inwazyjny.

Jest to roślina wieloletnia.
Do rozwoju i corocznego kwitnienia wymaga przejścia przez okres spoczynku – jest rośliną dnia krótkiego i do zainicjowania kwitnienia wymaga przez około dwa miesiące przebywania w ciemności przez 8–16 godzin na dobę.
W zależności od odmiany, stadium rozwoju i temperatur wymagana długość dnia i nocy dla zainicjowania kwitnienia jest różna.
Rośliny tego gatunku rosną szybko, w ciągu jednego sezonu osiągnąć mogą 2-3 m wysokości

W naturze gatunek rośnie w wilgotnych miejscach w zalesionych wąwozach i dolinach w gorących i zrzucających liście w okresie suchym lasach monsunowych. Często na zboczach  przydrożach, nad rzekami i strumieniami, na polanach i skrajach lasów[8]. Jest odporny na susze.
Zapylacze tego gatunku nie są znani
Kwitnienie przypada na okres od połowy listopada po styczeń
Poszczególne, występujące w stanie dzikim populacje liczą zwykle niewiele okazów, najczęściej poniżej 20 roślin

Gatunek znany jest m.in. pod nazwą poinsecja nadobna, pochodzącą od nazwiska amerykańskiego męża stanu Joela Robertsa Poinsetta.
Został on w 1825 pierwszym ambasadorem Stanów Zjednoczonych w Meksyku. W 1828 roku w pobliżu Taxco de Alarcón znalazł ten gatunek wilczomlecza i jako pierwszy przywiózł go do USA.
Nazwę zwyczajową upamiętniającą amerykańskiego dyplomatę i botanika-amatora (ang. ‘poinsettia’) nadał gatunkowi amerykański ogrodnik William H. Prescott
Popularnie często gatunek nazywany jest też gwiazdą betlejemską.
Ta nazwa pochodzi od wyglądu – szczytowe podkwiatki wybarwiają się na czerwono i kontrastują z zielonymi liśćmi, z góry wyglądają jak gwiazda.
Często nazywany jest też wilczomleczem pięknym, ale ta nazwa jest błędna, ponieważ odnosi się do innej rośliny, także uprawianej jako doniczkowa – Euphorbia milli, zwanej też koroną cierniową

Rodzajowa nazwa naukowa (Euphorbia) upamiętnia greckiego lekarza – Euphorbusa, który w I wieku n.e. leczył władcę Mauretanii – Jubę II m.in. za pomocą soku mlecznego roślin z rodzaju wilczomlecz.
Nazwa gatunkowa pulcherrima oznacza w łacinie "najpiękniejsza".
Pierwszym botanikiem, który był autorem nazwy i diagnozy gatunkowej był Niemiec – Carl Ludwig Willdenow (1765–1812).