[Krystyna]

   
Opuszczona kopalnia miedzi. Nawet powietrze ma specyficzny kwaśny zapach w tych opuszczonych miejscach. Hałdy kopalni miedzi i cynku Dragset, Norwegia.

   
Chalkopiryt i magnetyt. Szerokość próbki 6 cm.

   
Piryt jest bledszy i zielonkawożółty po lewej stronie. Chalkopiryt obok niego ma znacznie intensywniejszy żółty kolor. 
Czerwonawa plama po lewej stronie to skała magmowa monzonit. 
Szerokość próbki 8 cm. Hannukainen, Finlandia.

   
Chalkopiryt i kwarc wytrącone z gorącego wodnego (hydrotermalnego) roztworu. Szerokość próbki 12 cm.

   
Kwarc z minerałami rudnymi chalkopiryt, piryt, pirotyn, magnetyt. Szerokość próbki 11 cm.

Chalcopyrite jest głównym źródłem Miedzi. 
Jest również najbardziej prawdopodobnym materiałem źródłowym dla wielu innych znanych minerałów zawierających miedź, takich jak Turkus, Malachit, Kupryt, Azuryt itp. Minerały te tworzą się w środowisku supergenicznym (blisko powierzchni), gdzie Chalcopyrite nie jest stabilny w kontakcie z wodami gruntowymi. 
Chalcopyrite może również zmieniać się w minerały zawierające Żelazo, ponieważ zawiera tyle samo Żelaza, co Miedź. 
Jego wzór chemiczny jest prosty, co jest powszechne w grupie minerałów siarczkowych: CuFeS 2 .

Chalcopyrite, jak sama nazwa wskazuje, jest w pewnym stopniu podobny do najpowszechniejszego minerału Siarczkowego Pirytu, ale różnica staje się oczywista, gdy mamy okazję zobaczyć je obok siebie:
Często mówi się, że Piryt jest złotem głupców, ale Chalkopyrite jest w rzeczywistości o wiele lepszym kandydatem do pomyłki ze złotem ze względu na bogatszy żółty odcień. 
Jest to również znacznie rzadszy minerał niż Piryt, który chemicznie jest po prostu Siarczkiem Żelaza.

Chalkopiryt może być ważnym składnikiem rud skarnowych, jeśli płyny magmowe były bogate w Miedź. Skarn to rodzaj skały, która powstaje, gdy gorące krzemianowe płyny magmowe stykają się ze skałami węglanowymi (wapieniem, dolomitem, marmurem). 
Rezultatem są minerały krzemianowe zawierające Ca, głównie niektóre Amfibole i Pirokseny, ale także Granaty Ca, Epidot, Wollastonit. 
Te skały są również często bogate w minerały rudne. 
Sama nazwa „skarn” jest nadawana tym skałom przez skandynawskich górników. 
Jest to bezużyteczna część (płon) złoża rudy, która otacza najbogatszą zmineralizowaną żyłę. 
Z drugiej strony dla geologów i poszukiwaczy skarnów skarn jest bogatym źródłem wielu interesujących i rzadkich minerałów.

Chalcopyrite pochodzi z magmy, ale często krystalizuje poza ciałem magmowym wraz z innymi minerałami rudnymi i oczywiście Kwarcem, który stanowi szkielet tych żył mineralnych.
Chalkopiryte jest minerałem siarczkowym i bardzo prawdopodobnie występuje z Pirytem, który jest dobrze znanym utrapieniem powodującym szereg problemów środowiskowych. 
Minerały te łatwo się rozkładają i powodują kwaśność wód gruntowych, co również pomaga wypłukiwać inne metale ciężkie z minerałów często z nimi kojarzonych.
https://www.sandatlas.org/chalcopyrite/
https://www.sandatlas.org/chalcopyrite/