[Krystyna]

   
Kaolinite
Kaolinite to minerał ilasty o składzie chemicznym Al2Si2O5(OH)4. 
Jest ważnym minerałem przemysłowym. 
Skały bogate w Kaolinite nazywane są Kaoline. 
Kaolinite to powszechna grupa minerałów ilastych , które są uwodnionymi Krzemianami Glinu ; zawierają główne składniki Kaolinu (glinki białej). 
Grupa ta obejmuje Kaolinite, który jest chemicznie podobny do Kaolinitu, ale jest do niego amorficzny, oraz jego rzadsze formy: Stalagmite and Nacrite, Halloysite and Allophane.

Jest to warstwowy minerał krzemianowy z tetraedryczną warstwą krzemionki (SiO4) połączoną z oktaedryczną warstwą oktaedrów tlenku glinu (AlO6) za pośrednictwem atomów tlenu.

Kaolinite, Nacrite, and Dickite występują w postaci zwartych lub ziarnistych mas oraz w postaci mikopodobnych skupisk w postaci małych, niekiedy wydłużonych, heksagonalnych płytek. 
Skalenie są naturalnymi produktami przemian skaleniowców i innych krzemianów. 
Tlenek, wcześniej uważany za minerał z grupy Kaolinitu o wyższym niż normalnie stosunku Krzemionki do Tlenku Glinu, jest obecnie uważany za Kaolinit i wolną Krzemionkę (głównie niekrystaliczną). 

Kaolinit jest surowcem do produkcji cegieł, ceramiki i dachówek. 
Odegrał kluczową rolę w rozwoju cywilizacji ludzkiej. 
Najważniejszym z tych minerałów jest Kaolinite. 
Kaolinite tworzy białe, mikroskopijne, pseudoheksagonalne płytki.

Zwarte lub ziarniste masy i grudki przypominające Mikę. 
Trzy inne minerały-Stalagmite, Nacrite and Halloysite – chemicznie identyczne z Kaolinite, ale o układzie jednoskośnym. 
Cztery występują razem i często są wizualnie nie do odróżnienia.

Kaolinite jest naturalnym produktem degradacji miki . 
Plagioklaz i Skalenie Sodowo-Potasowe ulegają degradacji pod wpływem wody, rozpuszczonego Dwutlenku Węgla i Kwasów Organicznych. 
Stosowany w rolnictwie; jako wypełniacz w produktach spożywczych, takich jak czekolada; 
w połączeniu z pektyną jako środek przeciwbiegunkowy; 
jako spulchniacz farb; 
jako środek wzmacniający w gumie; 
oraz jako środek proszkowy w odlewnictwie.

Występowanie
Zastępuje inne minerały glinokrzemianowe podczas przemian hydrotermalnych i wietrzenia. 
Jest to powszechny składnik, z którego frakcja osadów o wielkości iłu może tworzyć się w wyniku bezpośredniego wytrącania.

Kaolinite jest jednym z najpowszechniejszych minerałów. 
Jako Kaolin wydobywa się go w Malezji, Pakistanie, Wietnamie, Brazylii, Bułgarii, Bangladeszu, Francji, Wielkiej Brytanii, Iranie, Niemczech, Indiach, Australii, Korei Południowej, Chińskiej Republice Ludowej, Czechach, Hiszpanii, Republice Południowej Afryki, Tanzanii i Stanach Zjednoczonych.

Płaszcze saprolitowe z Kaolinu są powszechne w Europie Zachodniej i Północnej. 
Wiek tych płaszczy waha się od mezozoiku do wczesnego kenozoiku.

Glina Kaolinitowa występuje obficie w glebach powstałych w wyniku erozji chemicznej skał w gorącym i wilgotnym klimacie, takim jak lasy tropikalne. 
Porównując gleby wzdłuż zboczy w kierunku coraz chłodniejszego lub suchszego klimatu, można zauważyć, że zawartość Kaolinitu maleje, podczas gdy zawartość innych minerałów ilastych, takich jak Illit (w chłodniejszym klimacie) lub Smektyt (w suchszym klimacie), wzrasta. 
Takie istotne dla klimatu różnice w zawartości minerałów ilastych są często wykorzystywane do ujawniania zmian klimatycznych w przeszłości geologicznej, gdzie starożytne gleby były zakopane i zachowane.

Obszar zastosowań
*Kaolinite jest minerałem wykorzystywanym głównie (w około 50%) w produkcji papieru. 
Zapewnia połysk niektórym rodzajom papieru powlekanego.
W ceramice (główny składnik porcelany)
W paście do zębów
Jako materiał emitujący światło w białych żarówkach żarowych
K kosmetykach
W przemysłowym materiale izolacyjnym o nazwie Kaowool (rodzaj wełny mineralnej)
W kremach ochronnych i barierowych do stosowania przed pracą
W farbie, aby przedłużyć trwałość białego pigmentu Dwutlenku Tytanu i zmienić poziom połysku
Zmiana właściwości gumy podczas wulkanizacji
W klejach w celu zmiany reologii
Jako oprysk stosowany na uprawy w celu zapobiegania szkodom wyrządzanym przez owady w rolnictwie ekologicznym oraz zapobieganiu oparzeniom słonecznym jabłek
*Jako bielenie tradycyjnych domów z kamiennymi ścianami w Nepalu (najczęstszą metodą jest pomalowanie góry białą glinką kaolinową, a środka czerwoną glinką; czerwona glinka może sięgać do dołu lub dół można pomalować na czarno)
*Jako wypełniacz lub jako powłoka poprawiająca powierzchnię w papiernictwie, jako wypełniacz w diamentowych dyskach Edisona. 
Ponieważ Kaolinite może zawierać bardzo małe śladowe ilości Uranu i Toru, jako wskaźnik w datowaniu radiologicznym powszechnie stosowano go w leczeniu dolegliwości żołądkowych (w ostatnich czasach zaczęto produkować przemysłowo preparaty Kaolinitu do leczenia biegunki), podobnie jak papugi (a później ludzie) pierwotnie stosowały go w Ameryce Południowej.
*Do maseczek na twarz lub mydeł (znanych jako „Biała Glinka”), okładów na ciało, zabiegów spa na ciało, takich jak kokony, lub zabiegów punktowych, takich jak na stopy, plecy lub dłonie. 
Można dodać olejek eteryczny, aby nadać przyjemny aromat, lub wodorosty, aby zwiększyć wartości odżywcze zabiegu.
*Jako adsorbent w uzdatnianiu wody i ścieków w celu wspomagania krzepnięcia krwi w procedurach diagnostycznych, np. w celu określenia czasu krzepnięcia Kaolinu
*W postaci metakaolinu modyfikowanego pucolanem; Metakaolin dodany do mieszanki betonowej przyspiesza hydratację cementu portlandzkiego i bierze udział w reakcji pucolanowej z portlandytem, który powstaje w wyniku hydratacji głównych minerałów cementowych (np. alitu).
*W postaci modyfikowanego metakaolinu jako podstawowy składnik związków geopolimerowych
https://geologyscience.com/minerals/kaolinite/