[Krystyna]

   
LIMBA
Samotna limba szumi
na zboczu stromem,
U stóp jej czarna przepaść
zasłana złomem.

Wkoło się piętrzy granit
zimny, ponury,
ponad nią wicher ciemne
przegania chmury.

W krąg otoczona taką
pustką okrutną,
samotna limba szumi
bezdennie smutno...
Kazimierz Przerwa-Tetmajer
https://www.vse-strani-mira.ru/nature-of...oland.html