Przy kominku...w malarstwie

Przy kominku...w malarstwie - Wersja do druku

+- Forum Ezoteryczne Dobry Tarot (https://dobrytarot.pl)
+-- Dział: Tarotowa Społeczność (https://dobrytarot.pl/forumdisplay.php?fid=28)
+--- Dział: Malarstwo (https://dobrytarot.pl/forumdisplay.php?fid=191)
+---- Dział: Przy Kominku (https://dobrytarot.pl/forumdisplay.php?fid=253)
+---- Wątek: Przy kominku...w malarstwie (/showthread.php?tid=12824)

Strony: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41

Przy kominku...w malarstwie - Krystyna - 26-01-2021

Historia kominka
Pragnienie ujarzmienia ognia było śpiewane przez ludzkość w starożytnych mitach.
Przypomnij sobie historię Prometeusza, który odważył się ukraść płomień Zeusowi i był za to skazany na wieczną walkę z orłem, który zjadł jego wątrobę. Wszystko po to, by ludzkość poznała ciepło paleniska, smak gorących potraw i nauczyła się rzemiosła związanego z ogniem.
Tak, to właśnie te potrzeby ludzi z góry zadecydowały o wyglądzie nowoczesnych kominków.
Dopiero później stały się dekoracyjnym meblem.

Ściśle mówiąc, kominek to otwarte palenisko z kominem, kominkiem i piecem.
Zamknięta fasada została wynaleziona znacznie później dla bezpieczeństwa i estetyki.
Starożytne kominki wykonane z suchych gałązek można uznać za pierwszych odległych przodków kominków.
Cywilizowane kamienne paleniska pojawiły się dopiero w I wieku naszej eryi były używane do ogrzewania masowego.

Od początku średniowiecza kominek stał się obowiązkowym elementem domów zamożnych panów, księży i rycerstwa.
To prawda, że nie wynaleziono jeszcze kominów.
Utonęli w czerni - w drewnie, chrustach, a nawet suchym oborniku.
Z biegiem czasu zaczęli robić dziurę w suficie na dym.

Między X a XVI wiekiem kominki przeszły liczne przemiany zewnętrzne.
Mieszkania rozrastały się i wymagały więcej ciepła.
Paleniska zostały zainstalowane na każdym piętrze, co oznaczało wspólną rurę.
Kominki mają kominy i ruszty na drewno opałowe i ogólnie upodobniły się do współczesnych odpowiedników.
To prawda, nie od razu.

Na przykład w Europie reformacji wysoki papieski podatek od kominów doprowadził do tego, że nikt nie chciał ich budować przez długi czas.
Sytuacja zmieniła się dopiero wtedy, gdy rzemieślnicy opanowali tynk i nauczyli się tworzyć zręczne formy z opowieści z Biblii, scen myśliwskich i wizerunków bóstw.
Mieszczanom spodobało się to tak bardzo, że znacznie wzrosła liczba okazałych kominków z kominami wyłożonymi kafelkami.
Ale były też z tym związane problemy.
W końcu kominki na drewno nie były bezpieczne.
Tak więc wielki pożar w Londynie w 1666 r zniszczył znaczną część miasta.
Wkrótce został odbudowany, ale już wtedy kominki ogrzewano drewnem.

Pod koniec XVII wieku Benjamin Franklin wynalazł żeliwny piec z długimi rurami, aby efektywniej wykorzystywać ciepło.
I w XVIII wieku. amerykański naukowiec Earl Rumford wymyślił nowy projekt kominka z wąskim paleniskiem i kominem, dzięki czemu urządzenie zostało wbudowane w ścianę.
Modę na kominki sprowadził do Rosji Piotr Wielki, a później wsparły ją cesarzowe Elżbieta i Katarzyna.

Współczesnym odpowiednikiem kominków opalanych drewnem jest kominek elektryczny, który stał się dużym krokiem naprzód pod względem wygody i bezpieczeństwa.
Jego wygląd jest bezpośrednio związany z przejściem na ogrzewanie elektryczne.
Rewolucji w tej sprawie dokonał w latach 30. Francuz Jacques Noirot. XX w.
Zasugerował użycie wentylatora, aby wydmuchać ośmiokątną spiralę podłączoną do sieci.
Amerykanin, George B. Simpson, również przyczynił się do rozwoju kominków elektrycznych. W 1859 roku wynalazł rurowy grzejnik elektryczny (TEN), który zamieniał energię elektryczną w ciepło.
Żyjemy w dobie bezpiecznych, autonomicznych urządzeń grzewczych, technologicznych i nienagannej estetyce zewnętrznej
źródło
źródlo

RE: Przy kominku...w malarstwie - Krystyna - 26-01-2021

Gotowanie na kominku

Salon w stylu wiktoriańskim z kominkiem w Muzeum Sherlocka Holmesa w Londynie

Krótka historia kominka
Od tysięcy lat ludzkość używa ognia do ogrzewania, gotowania i utrzymywania ciepła w zimne dni.
Starożytne paleniska były pierwszą formą tego, co znamy dzisiaj jako kominek.
Zwykle budowano je w środku chaty, która miała dziurę w dachu, przez którą mógł wydostawać się dym.

W starożytnym Rzymie używano systemu grzewczego Hypocaust, który wytwarzał i rozprowadzał gorące powietrze rurami zainstalowanymi pod podłogą oraz w ścianach budynku, zapobiegając zanieczyszczaniu wnętrza dymem. Użyli również pojemników do pożaru, które można było przenosić z jednego pokoju do drugiego.
Chociaż technologie te są podobne koncepcyjnie do metod ogrzewania stosowanych w czasach nowożytnych, u schyłku Cesarstwa Rzymskiego, techniki te zostały zapomniane.
Następna innowacja nastąpiła wraz z pojawieniem się dwupiętrowych budynków.
Kominek został przeniesiony na zewnętrzną ścianę, ponieważ ludzie obawiali się budowania kominka pośrodku drewnianej podłogi na drugim piętrze.
W średniowiecznej Europie północnej wynaleziono komin; była to prawdopodobnie najważniejsza innowacja w technologii kominkowej.

W następnych stuleciach większość zmian kominkowych miała charakter dekoracyjny.
Atrakcją turystyczną stawały się szczególnie okazałe kominki.
Kolejna innowacja technologiczna kominka zajęła około 500 lat.
W 1741 roku, ojciec założyciel Stanów Zjednoczonych Benjamin Franklin wynalazł piec Franklin.
Zrobił piec z żeliwa, który emitował ciepło nawet po ugaszeniu ognia.
Była wolnostojąca i zwykle umieszczana na środku pomieszczenia.
Franklin wydłużył ścieżkę, którą pokonywało gorące powietrze, a jego piec był w stanie wypromieniowywać dwukrotnie więcej ciepła, zużywając jedną czwartą paliwa.

W 1796 roku hrabia Rumford zaprojektował wysokie, płytkie paleniska, które skuteczniej odbijały ciepło, a opływowa szyja pozwalała na łatwiejsze wydostawanie się dymu.
Jego projekt jest podstawą nowoczesnego kominka. W XVIII i XIX wieku zamknięte piece opalane drewnem w dużej mierze zastąpiły kominki w Skandynawii, Ameryce i Europie, ale nie były zbyt popularne w Wielkiej Brytanii.

Na początku epoki wiktoriańskiej kominki z marmuru były bardziej ozdobione nadrukami, kolumnami i motywami kwiatowymi, podczas gdy w późnym okresie wiktoriańskim styl stał się bardziej prosty i geometryczny.
W ruchu secesyjnym kominek został zaprojektowany z bardziej motywami roślinnymi i roślinnymi, z płynnymi, krzywoliniowymi formami.
W latach 1900-1920 kominki były wykonane z żeliwa i stawały się wyższe i cieńsze z prostszymi dekoracjami.

W połowie XIX wieku w Stanach Zjednoczonych w epoce przemysłowej więcej gospodarstw domowych spala węgiel zamiast drewna.
Kominki były zwykle wykonane z żeliwa i urządzone w stylu rokoko.
Na początku XX wieku projektowanie kominków stało się prostsze.
Odnosząc się do estetyki prostszego stylu życia, promowanej przez prezydenta Theodore'a Roosevelta, wiele osób zaczęło budować kominki z rzecznej skały lub kamienia w stylu rustykalnym.

Wraz z wprowadzeniem centralnego ogrzewania w latach pięćdziesiątych, kominek stał się bardziej ozdobą niż niezbędnym urządzeniem grzewczym.
Ale od lat 80-tych właściciele domów zaczęli szukać innych sposobów na uzyskanie jak największego ciepła za jak najmniejsze pieniądze i jak najmniejsze zanieczyszczenie, i zaczęli używać urządzeń na pellet i pieców opalanych drewnem.
Chociaż w dzisiejszych czasach kominek jest częściowo centralnym punktem projektu, zarówno prostym, jak i niezwykle dekoracyjnym, nadal jest jednym z najbardziej pożądanych elementów w domu.
https://www.wallswithstories.com/uncategorized/a-brief-history-of-the-fireplace.html
https://www.architectural-review.com/essays/fragments-the-history-of-architecture-in-14-fireplaces
https://www.fireplace.co.uk/blog/the-history-of-the-fire-hearth/88